ماهیگیری           3

قلّاب     قسمت دوم

دراینجا دومین قسمت از ماهیگیری توسط نشپیل(قلاب) را جهت خوانندگان گرامی بیان می نماییم. دراین شیوه ی ماهیگیری ، صیاد نشپیل یا قلاب را دیگر به صورت یک رشته قلاب استفاده نمی کرد بلکه هرقلاب را به تنهایی به خیط صیادی به طول 15 تا 20 مترکه یک سران به چوبی بسته شده ، می بست آنگاه بازدن طعمه به قلاب که می توانست «ماهی» کوچک یا« کرم» یا قطعات کوچک «گوشت» باشد، قلاب را به داخل آب پرتاب می کردوچوبی که خیط به آن بسته شده بودرا درفاصله ی یک تا دومتری ساحل درآب فرو می کرد ودرکف رودخانه می کوبید و برای پیداکردنشان نشانه ای می گذاشت. به همین ترتیب دو یا سه قلاب دیگررا نیزبه آب می انداخت. تفاوت این شیوه ماهیگیری با شیوه ی نشپیل های ریسه ای این بود که دراینجا عمق آب باید بیش ازدو مترباشد ومعمولاً درروز این شیوه استفاده می شود(البته این شیوه درشب نیز کاربرد داشت و همانند شیوه قبلی قلاب ها را فردای آن روزازآب بیرون می کشیدند، لیکن کاربرد آن درروز و حضور سه یا چهارساعتی صیاد درمحل صید بیشتر بود)ناگفته نماند که تعداد صید ماهی در شیوه ی قبل بیش ازاین شیوه بود زیرادرآنجا توسط هرریسه قلاب، احتمالاً دو الی چهارپنج ماهی صید می شد اما دراینجا صیاد معمولاً بیش ازدو ماهی صید نمی کرد ولی ماهی ها به علت این که ازآب های عمیق تر صید می شدند، درشت تر بودند    .

ماهی گیری           2

  قلّاب     قسمت یکم

دومین شیوه ی ماهی گیری که می خواهم به خوانندگان وبلااگ معرفی نمایم ، ماهی گیری بانشپیل1(قلاب)می باشد.ماهی گیری باقلاب خودبه چندشیوه است که دراینجا روش استفاده ازنشپیل« راه بند»یا«ریسه ای» راجهت خوانندگان توضیح خواهم داد:  دراین روش،  صیادابتداخیط ماهی گیری به طول تقریبی 20 تا30مترتهیه می نماید.آنگاه دوسرخیط رابه دوچوب به اندازه ی نیم مترتایک مترمی بندد، وحدفاصل ِچوب هاراباریسه ای ازقلاب هاتوسط خیط هایی به طول 30 سانتیمترمی پوشاندبه گونه ای که وقتی چوب هارادرزمین فروکنند، قلاب ها به صورت یک رشته قلاب به خیط اصلی آویزان می گردد. پس ازاین که صیادریسه های قلاب رابه تعدادموردنیازآماده کرد، آنگاه کرم یاماهی های کوچک ویاقطعه های گوشت رابه عنوان طعمه فراهم می نمایدوصبرمی کندتاآفتاب غروب کند. پس ازغروب آفتاب، صیادگونی پرازقلاب را بردوش می کشدوبه سمت رودخانه می رود. وقتی به ساحل رودخانه رسید، محلی ازرودخانه که عمق آب درحدودیک متروسی سانتیمتر الی یک مترونیم باشد، وجریان آن نیزتندنباشدراانتخاب می نمایدورشته های قلاب راکه برسرهرقلاب طعمه ای است، درعرض رودخانه بافاصله 10 الی 15 مترازساحل، درآب می اندازد. بدین ترتیب که یکی ازچوب هارادرفاصله ی ذکرشده ازساحل درکف رودخانه به عمق 30 تا40 سانتی مترفرومی کندوهمین عمل رادرساحل مقابل نیز انجام می دهدوبه گونه ای که ریسه ای ازقلاب که حدود10 تا15قلاب آویزان دارد، عرض رودخانه راپوشش می دهد وبسته به توان صیاددرتأمین قلاب، چهارتاپنج ریسه بافاصله حداقل 15مترازهم مساحت تقریبی 2500مترمربع ازرودخانه راپوشش می دهد. پس ازانداختن قلاب هادرآب، صیادبرمی گرددوبامدادروزبعدحدودساعت 5صبح مجدداًبه محل موردنظرمراجعه می نمایدوریسه های قلاب رادرحالی که به هرریسه حداقل یک یادوماهی گیرافتاده، ازسمت پایین جریان آب رودخانه، یکی یکی ازآب بیرون می کشد.3 صیادخوش شانس این باربادوگونی که در یکی قلاب هاودردیگری ماهی های صیدشده قراردارد، خوشحال ومسروربه خانه برمی گردد. البته دراین روش محل انتخاب شده درصیدبسیارمهم است .

________

  1- neshpil

  2- معمولاًقلاب رادرآب های کوتاهی که بالاترازآب های عمیق واقع هستند، قرارمی دهندومعتقدند که شب هاماهی هاازعمق آب بیرون می آیندودرجهت خلاف جریان آب پیش می روند.

3- برای این کارابتدایکی ازچوب هاراآزادکرده ودرآب رهامی کنندوبه سراغ چوب بعدی که به سمت ساحل صاف وهموارقرارداردمی روندوآن رابیرون آورده وبیرون ازآب می روندوریسه رابه دنبال خودمی کشند. برای این که صیاددرابتدای کار، جای چوب هاراگم نکند، معمولاً درکنارچوب ، شاخه ی نازکی رادرآب رودفرومی کندبه نحوی که نوک آن بیرون باشد. اگرهم آن راگم کردیاچوب نشانه، باجریان آب رفت، صیادباپای خودکه روی زمین می کشد، درطول رودخانه حرکت می کندتا خیط ها راپیداکند.

ماهیگیری              1

با طناب

 باتوجه به اینکه روستای بنارآب شیرین درکناررودخانه ی دالکی واقع گردیده، برآن شدیم تابه اختصار، روش هایی راکه بعضی ازاهالی بنارجهت صیدماهی ازرودخانه به کارمی بستند راجهت آشنایی هم وطنان وخوانندگان وبلاگ شرح دهیم. نگارنده براین باوراست که بعضی ازاین روش هابدیع بوده ودرهیچ کجای دیگراستفاده نگردیده واین امتیازوصفتی ویژه است جهت صیادان بناری. یکی ازروش هایی که تاکنون درجاهای دیگربه کارنرفته یاکمترکاربردداشته، ماهیگیری بااستفاده ازطناب است. دراین روش، طنابی به طول تقریبی 30الی 40متروقطرحدوداًنیم اینچ یاکمی بیشترتهیه می شودآنگاه دونفر، دوسرطناب راگرفته وباگذاشتن پای خودبرروی طناب (جهت زیرآب رفتن طناب) همچنان که سرطناب رادردست وپابر روی آن دارند، پاراروی زمین کف رودخانه می کشندوطناب رامی برندوعرض رودخانه راازاین ساحل به طرف ساحل مقابل طی می نمایند. البته نیازی نیست که این کار حتماً ازلب ساحل باشدبلکه می تواندشروع آن(بندزدن)ازمیانه ی رودویاازجایی که پای افرادبه زمین برسدباشد ودر دو ، الی سه مترمانده به ساحل مقابل درمحلی که قابلیت نشستن داشته باشد به حالتی می نشینندکه نشیمنگاهشان درست روی زمین باشد وزانوها خمیده وساق پا درکنار ناحیه ی بیرونی ران، قراربگیرد. سطح زیرطناب باید صاف باشد چون اگرچاله باشد،  ماهی به راحتی اززیرطناب می گذرد . اگرآب اندکی زیادباشدکه دونفراصلی راحرکت بدهد ، دونفر، کتف های آن دورافشارمی دهندتا به زمین بچسبند ودیگرهمراهان نیز به همین ترتیب درکناردونفراصلی که طناب رادردست دارند به سمت ساحل می نشینند به گونه ای که امکان خروج ماهی ازدوسرطولی طناب میسرنباشد . آنگاه ازدوطرف شروع به جمع کردن می کنند تاجایی که طناب کشیده ومحکم شود آنگاه شروع به تکان دادن طناب می کنند. تکان دادن ، به صورت جلووعقب بردن دستی است که طناب درآن قراردارد. دراین حالت دونفراصلی روبروی همدیگرنشسته اند وطناب رادردستی دارندکه به سمت داخل رودخانه است (دردست راست یکی ودردست چپ دیگری)ودست هاراروی زمین رودخانه به طوررفت وبرگشتی می کشند . درواقع یک بارآقای الف طناب رابه سمت خودمی کشدوآقای ب به اومجال این کاررامی دهد وبلافاصله بلعکس می شودودست های دارای طناب مثل پیستون کارمی کند. این کارتاجایی ادامه می یابدکه احساس می کنند هنوزدرمحدوده ی طناب تاساحل، ماهی وجوددارد. ماهی هایی که درفاصله ی طناب تاساحل قراردارند به علت ترس ازحرکت طناب قادربه عبورازروی آن نیستند یاکمترعبورمی کنند.  بنابراین بیشتر درجهت طولی طناب حرکت می کنندکه دراین حالت درمیان پاهای افرادی که نشسته اند، گیرمی افتندوافرادبادست آن هاراگرفته وبه ساحل پرت می نمایند. به همین ترتیب طول 4 الی5 کیلومترازرودخانه راطناب زده وماهی می گیرند. دراین روش که مخصوص آب های کم عمق است ماهی هایی بااندازه های مختلف صیدمی گردد و روش بسیارمفرح وشادی بخشی می باشد.

تجارت و بازرگانی            3

در دهه های پیشین ، حاج غلامرضا خدادادی فرزند خداکرم در سطح استان بوشهر ، کالاهایی مثل گندم ، خرما ، چای و ... به مقدار زیاد می خرید و  در روزگار کم بودن وسائط نقلیه ،  بارها را با ماشین آقای احمد قاضی از طریق راه های خاکی و ناهمواری های بسیار ، به استان های همجوار از جمله خوزستان و فارس می برد و کالاهای مورد نیاز مردم از جمله : قند ، شکر ، شربت و روغن به بنار می آورد .  وی همچنین در برهه ای از زمان ، گوسفند و  بز به کویت می برد . از اقدامات دیگر حاج غلامرضا خدادادی این بود که در روزگار نبود امکانات و زمانی که مسافرت از بنار تا برازجان نیز کار همه نبود ،  مسافران کویت را  به مقصد می رساند و در آنجا برایشان مجوز کار وصول می کرد تا بتوانند زندگی خود را رونق ببخشند  .

همچنین وی همراه با برادرش حاج شعبان خدادادفر  که در کویت  ودر شهر کویت ، خیابان تونس  صاحب  کارگاه تولید مبل به نام « مبلیات الجمیل »  بود ، همکاری می کرد . حاج شعبان خدادادفر توانسته بود با این اقدام مهم ، حدود 50 نفر کارگر که اکثر بچه های منطقه استان بوشهر بودند را به کار جذب کند . او  مبل ها و کمدهای خود را  به کشورهای عربی از جمله  عربستان ، مصر و عراق صادر می کرد .

ابراهیم خدادادی فرزند احمد به همراه مرحوم نصرالله نعمتی فرزند احمد نیز به کار خرید و فروش جنس بین برازجان و شهرهای بندری کشور می پرداختند. آنان علاوه بر داخل کشور ، به خرید هایی  مابین ایران و دوبی نیز می پرداختند .

حسینقلی زمانی فرزند حاج مصطفی زمانی نیز سال هاست که به کار خرید و فروش خرما می پردازد . وی با احداث کارگاه خرما پاک کنی به شیوه ی سنتی ، هر سال تعدادی از زنان و دختران روستا را به صورت فصلی به کار می گیرد و محصولات خود را پس از پاک کردن و بسته بندی ، صادر می کند .

محمد رضا زمانی فرزند ابراهیم نیز در کنار کارهای متنوعی که انجام می دهد ، در فصل درو ، غلات و در فصل برداشت خرما ، این محصول را می خرد و به تاجران عمده ای که با آنان ارتباط دارد می فروشد .

علی پرتابیان فرزند اسفندیار هم چند سالی است که به صورت جزیی تر به کار خرید و فروش خرما مشغول است . علاوه بر او ، چند تن دیگر از جوانان روستا نیز طی سال های گذشته به این کار اقدام کرده اند .

_________________

این قسمت با همکاری مهندس حسین خدادادی فرزند حاج غلامرضا نوشته شده است    .

با سپاس از همکاری حاج احمد روزبه

تجارت و بازرگانی       2

 بناری ها نقش مهمی در تجارت و بازرگانی خارج از بنار دارند . خداکرم خدادادی در آمریکا و باقر بوستانی در شیراز ، در بنگاه های خرید و فروش خودرو نقش ایفا می کنند اما عمده دکان های بناری ها درشهر برازجان است . لیستی که در پی می آید ، آماری کاملی از فعالیت های اقتصادی ، بازرگانی و تجاری بناری ها نیست بلکه بی شک کاستی هایی نیز دارد که با همت شما رفع خواهد شد .

محمد اسماعیل آزاد فرزند علی – تره بارفروشی – آبپخش

حسین آزاد فرزند علی  -  نجاری - آبپخش

سهراب باقری فرزند علی - خواربار فروشی – برازجان

ابراهیم بوستانی-   فرزند حاج عباس – پوشاک فروشی – برازجان.

اسماعیل بوستانی فرزند حاج عباس –  پوشاک فروشی – برازجان

حاج حسن بوستانی - فرزند حاج عباس – پوشاک  فروشی – برازجان

حسین بوستانی فرزند حاج باقر – پوشاک فروشی - برازجان

شیرزاد بوستانی فرزند حاج باقر – پوشاک فروشی - برازجان

حاج عباس بوستانی فرزند محمد – پتو فروشی – برازجان

مرحوم حاج علیرضا بوستانی فرزند حاج باقر - پوشاک فروشی - برازجان

مرحوم غلامرضا بوستانی- فرزند حاج عباس – پوشاک فروشی – برازجان

خیرالله جعفری فرزند باقر – سوپرمارکت - برازجان

ابراهیم خدادادی فرزند احمد – بنگاه املاک – آبپخش

اصغر خدادادی فرزندحاج محمد – خرازی- برازجان

حاج شعبان خدادادفر فرزند خداکرم – لوازم یدکی اتومبیل و کارگاه تولید میل – برازجان

حاج غلامرضا خدادادی فرزند خداکرم –  خرازی -  برازجان

حاج محمد خدادادی فرزند خداکرم – خرازی - برازجان

حاج بهرام رستمی فرزند ابراهیم  - خواربار فروشی - برازجان

اکبر رضایی فرزند علیباز - سوپر مارکت - بوشهر

مجید رضایی فرزند حاج عبدالله – پوشاک فروشی - برازجان

نجف رضایی فرزند حاج عبدالله و فرزندان– دستگاه های صوتی و تصویری - وسایل برقی خانگی– برازجان

نعمت رضایی فرزند حاج عبدالله – پوشاک فروشی - برازجان

مرحوم حسین روزبه  فرزند محمد-  نجاری - برازجان

شیرزاد زاهدی فرزند غلامحسین  – خواربار فروشی – برازجان

الله کرم سلیمی فرزند مراد  – تعمیرات موتور سیکلت - برازجان

بیژن سلیمی فرزند مراد- تعمیرات موتور سیکلت - برازجان

سهراب سلیمی فرزند مراد  – تعمیرات موتورسیکلت - برازجان

نعمت الله سلیمی فرزند محمد – تراشکاری – برازجان

مرحوم حسن شجاعی فرزند عبدالله – خرازی - برازجان

سهراب شجاعی فرزند حسن – موبایل فروشی - برازجان

حاج ناصر شجاعی فرزند علی- وسایل صوتی تصویری و برقی خانگی – برازجان

حسین شجاعی فرزند حاج حسن بنگاه معاملات املاک - برازجان

 مهدی شجاعی فرزندحسین - ساخت مسکن (بساز بفروش)- برازجان

 مهدی شجاعی فرزند مرحوم حسین شجاعی - ایجاد دونانوایی – برازجان

کریم شجاعی فرزند حاج ناصر - بنگاه املاک - برازجان

محمد رضا کهنسال فرزند عبدالکریم – عکاسی و فیلمبرداری - برازجان

...... کهنسال فرزند حسین – قطعات یدکی - برازجان

ابراهیم ممنون فرزند حاج خدارحم – تودوزی اتومبیل - برازجان

حاج خدارحم ممنون فرزند علی – تو دوزی اتومبیل – برازجان

عادل ناصری فرزند علی – کالای پزشکی – برازجان

..... ناصری فرزند محمد – کفش فروشی – برازجان

مرحوم تیمور نعمتی فرزند حاج محمد حسن – پوشاک فروشی - برازجان

حاجی نعمتی فرزند حاج حیدر – پوشاک فروشی - برازجان

صدرالله نعمتی فرزند حاجی  – پتو فروشی - برازجان

مرحوم حاج محمد حسن نعمتی فرزند حاج حیدر – پوشاک فروشی - برازجان

برادران نوشیروانی فرزند حاج محمد - ........... – بوشهر

برادران نوشیروانی فرزند حاج عوض -  لوله فروشی و لوله کشی  - بوشهر

_________________

در این بخش از راهنمایی های آقایان مهندس حسین خدادادی فرزند حاج غلامرضا خدادادی ، حاج احمد روزبه فرزند محمد و مسلم جعفری فرزند باقر بهره گرفته ام .

تجارت و بازرگانی            1

تجارت و بازرگانی دو امر پیوسته اند . با این همه ، قدمت بازرگانی در بنار آب شیرین بیش از تجارت است . در قدیم دکان الله کرم رضایی در دهه ی پنجاه ، نشان از زنده بودن رگ بازار در بنار بود . در دهه های بعد چند دکان دیگر نیز راه اندازی شد که برخی از آنان دوام نیاوردند . بیشتر این دکان ها در ضلعی که حیاط مسکونی صاحبان آنان به کوچه منتهی می شد ، ساخته می شدند . دکان الله کرم رضایی ، مادر زن حاج بهرام رستمی ، کربلایی مراد زمانی ،  ابراهیم رستمی ،  حاج عبدالله رضایی ، باقر بوستانی ، غلامحسین صداقت ، حسین بوستانی ، اسماعیل بوستانی فرزند علی محمد ، یاسر شجاعی ، علی آذرنیوار و ... نشان از بیدار بودن بازرگانی در بنار داشته و دارد اما هرگز رونق چندانی در این امر مشاهده نشده و به جای افزون شدن و گستردگی چنین دکان هایی ، معمولا پس از چند سال ، به تعطیلی کشیده شده اند . تجارت چای نیز در بنار رونق خاص خود را داشته و از بین افرادی که عمری در این راه صرف کردند ، می توان به حاج حسن عوضی ، اسماعیل باقری ، علی باقری ، غلامحسین باقری ، حیدر باقری ، غلامرضا حسن پور ، حاج عبدالله رضایی ، علی حسن پور ، حسین شجاعی ، حاج بهرام رستمی ، باقر بوستانی فرزند احمد، ابراهیم رستمی  و تعدادی دیگر اشاره کرد . آنان معمولا چای خود را به وسیله ی دوچرخه و پس از آن با موتور سیکلت به روستاهای اطراف یا دور دست می بردند و خرده فروشی می کردند . در کنار چای ، خرید و فروش تنباکو نیز رونق داشت اما از میان همه ی این ها ، پر رونق ترین تجارت در بنار ، تجارت خرماست که از دهه ی 70 خورشیدی آغاز شده  و همچنان ادامه دارد . آنچه نقطه ی تاریک این تجارت را تشکیل می دهد ، وجود سلفخرانی است که باعث می شوند ، سود واقعی به جیب کشاورز بنار وارد نشود . در شماره ی بعد به مغازه داران بنار در برازجان اشاره خواهیم کرد .  

با سپاس از آقای مسلم جعفری که دکان باقر بوستانی را یاد آوری کردند .

سپاس از حاج احمد روزبه که آقایان : علی حسن پور/حسین شجاعی / حاج بهرام رستمی / باقر بوستانی(فرزند احمدی مومدی) ابراهیم رستمی / را به عنوان چای فروش ها  ( چتر بازها ) اضافه کردند . 

دامپروری             2

روش ذخیره ی علوفه برای دام

پیش از این در بخش کشاورزی در باره ی روش نگهداری کاه سخن گفتیم . اینک در باره ی روش تهیه ی علوفه می گوییم .

اهالی محل برای ذخیره ی آذوقه ی احشام خود ، علوفه را بریده و آن ها را به صورت « بـُرّه » در می آوردند . برای ساختن برّه ، ابتدا یک نفر کنار انبوه علوفه ی تر می نشست و با دست هایش ، آنان را به صورت رشته ای در می آورد و برای جلوگیری از گسستن آن ، هم زمان آن را می پیچاند و تاب می داد تا شکل ریسمان کلفتی به خود بگیرد . وی یک سر برّه را به دست کسی که در کنارش ایستاده می داد تا او نیز همچنان عمل پیچاندن را انجام بدهد و خودش نیز ضمن این کار ، مدام به ته برّه علف می افزود تا ریسمان بلند تر شود و به همین جهت شخص ایستاده ، درحالی که رویش به شخص نشسته بود ، لحظه لحظه با او فاصله می گرفت تا ریسمانی بلند تر ، از علوفه ساخته شود . وقتی طول برّه به اندازه ی دلخواه و طول تقریبی4 یا 5 متر می رسید ، شخص ایستاده ، درحالی که با یک دست ، سر برّه را محکم گرفته بود ، با دست دیگرش ، طوری بره را برمی داشت که تقریبا یک سوم آن به سمت شخص نشسته و دو سوم آن  در دستش باشد . آن گاه دو سومی که برداشته را نیز از وسط به اندازه ی نصف خم کرده و طول بره را به شکل حرف   s  در می آورد . آنان دو سر بره یا دو سر  s  را در حلقه ی برّه قرار داده و هر دو هم زمان به دو جهت مخالف می پیچاندند تا محکم شود. وقتی کار بره تمام می شد ، یک نفر پشت بام رفته و یکی پایین می ماند و بره ها را یک یکی به بالا پرتاب می کردند . شخص بالایی نیز آنان را روی لبه ی خانه طوری در کنار هم و روی هم قرار می داد که بخشی روی بام و مقداری اندک به سمت پایین آویزان باشد . بره ها از بهار تا اول پاییز روی خانه ها بودند و قبل از باران ، آنان را به زیر سقفی برمی گرداندند تا حیوانات در زمستان دچار کمبود علوفه نباشند . 

  دامپروری           1

« امکانات دامداری استان بوشهر از لحاظ تامین خوراک علوفه ضعیف است . مساحت نواحی تحت پوشش گیاهی اعم از مشجر و غیر مشجر منطقه حدود 5/2 میلیون هکتار برآورد می شود که بیشتر به دلیل چرای مفرط و بی رویه ، هماهنگ نبودن چرای دام ها ، ... کمی میزان بارندگی و نامنظم بودن آن ، طولانی بودن فصل گرما و ... هر سال از سطح موثر مراتع کاسته می شود . ظرفیت مراتع موجود جوابگوی یک پنجم دام های فعلی نیز نمی باشد »

در بنار آب شیرین معمولا در اکثر خانه ها تعدادی بز و گوسفند نگهداری می شود و تقریبا اکثریت قریب به اتفاق مردم حداقل یک گاو یا یک الاغ دارند . از آن جا که برای همه ی افراد این امکان وجود ندارد که خود احشام را به چرا ببرند ، از بز ها و میش های پراکنده ، گله هایی تشکیل داده و به چوپانان می سپارند .

چوپان یکی از افراد روستاست که به صورت توافقی در قبال مزدی که دریافت می کند ، گله را به چرا می برد . گاوان و خران را نیز به گوخربان می سپارند . این افراد در پایان هر ماه ، مزدشان را از صاحبان حیوانات دریافت می کنند . شغل گوخربانی در بنار به صورت فصلی است و عده ای  نیز گله های اختصاصی دارند . زمین ها و مراتع در بنار متعلق به همه ی گله هاست به جز آن زمینی که صاحبش از قبل آن را منع کرده باشد . برای نشان دادن زمین منع شده ، چند راه وجود داشت . یا اطراف زمین را یک ردیف به شخم می زدند و غله می کاشتند و یا در اطراف زمین مورد نظر ، چند شاخه ی نخل ( گُرد – گُرز ) می نشاندند تا دیگران را مطلع کنند . این موارد به صورد قانونی نانوشته در فرهنگ بنار جاری بود و هست . 

صنعت            5

استاد محمد جعفرمحرزی از روستاهای پایین دست رودخانه ی حله به بنار کوچ کرد . او در منزلی که هم اکنون غلامحسن صداقت سکونت دارد ، سکونت گزید . مردم به او « اسا مشفر » می گفتند . وی در فن ترمیم و رفع عیب های اسلحه استاد بود . البته استادی او به همین مسئله ختم نمی شد . او فردی فنی بود که دست به کارهای مهمی می زد . استاد محمد جعفر نیز زودتر از دیگران ، بنار را برای زندگی تنگ دید و به برازجان کوچید . وی در خیابان علی آباد ، دکان کلید سازی راه اندازی کرد و خیلی زود کارش گرفت . حرفه ای که تا آن زمان احتمالا رقیبی در این زمینه برایش وجود نداشت . کارهای مربوط به اسلحه را نیز به صورت  غیر آشکار انجام می داد . استاد مشفر ، ساخت کلید را به تعدادی از جمله فرزندانش آموخت و آنان نیز حرفه ی پدر را ادامه دادند . در دوران زندگی اش ، در مهارت و استادی او داستان های متعددی در برازجان ورد زبان بود    . 

صنعت           4

درکنار این کارها در گذشته ی دورتری که حداقل به سی و چند سال می رسد ، حسن بوستانی فرزند محمد باقر توانست با ایجاد شغل ترمیم دلو ( دول ) ، مشک و سایر وسایل مربوط به تهیه و نگهداری آب و دوغ در روستا ، خدمت بزرگی به بنار کند . او شغل ترمیم این وسایل را به صورت حرفه ای انجام می داد و از این راه کسب در آمد می کرد . حسن در منزل شخصی خود که امروزه محمد علی سلیمی درآن سکونت دارد ، به کار خود ادامه می داد . دلو هایی که پاره یا سوراخ شده بودند را نزد او می آوردند . او نیز بخش های آسیب دیده را قیچی می کرد و از چرم سالم می برید و جایگزین کرده و می دوخت . این حرفه در برازجان معمول بود ولی بردن وسایل چرمی به برازجان جهت ترمیم ، نه مقرون به صرفه بود و نه زمان کافی برای افراد وجود داشت . بنابراین آقای بوستانی با حداقل امکانات خود ، به صورت شبانه روز در خدمت مردم بود و مشکلات آنان را برطرف می کرد . او برای دوختن یا متصل کردن پایه های دلو ها به آنان ، از چرم ها یی که در اختیار داشت ، نوار های باریکی می برید و از آن ها به جای نخ استفاده می کرد . حسن بوستانی خیلی زودتر از دیگران به برازجان کوچید و این حرفه نیز در بنار خاتمه یافت .