تجارت و بازرگانی            1

تجارت و بازرگانی دو امر پیوسته اند . با این همه ، قدمت بازرگانی در بنار آب شیرین بیش از تجارت است . در قدیم دکان الله کرم رضایی در دهه ی پنجاه ، نشان از زنده بودن رگ بازار در بنار بود . در دهه های بعد چند دکان دیگر نیز راه اندازی شد که برخی از آنان دوام نیاوردند . بیشتر این دکان ها در ضلعی که حیاط مسکونی صاحبان آنان به کوچه منتهی می شد ، ساخته می شدند . دکان الله کرم رضایی ، مادر زن حاج بهرام رستمی ، کربلایی مراد زمانی ،  ابراهیم رستمی ،  حاج عبدالله رضایی ، باقر بوستانی ، غلامحسین صداقت ، حسین بوستانی ، اسماعیل بوستانی فرزند علی محمد ، یاسر شجاعی ، علی آذرنیوار و ... نشان از بیدار بودن بازرگانی در بنار داشته و دارد اما هرگز رونق چندانی در این امر مشاهده نشده و به جای افزون شدن و گستردگی چنین دکان هایی ، معمولا پس از چند سال ، به تعطیلی کشیده شده اند . تجارت چای نیز در بنار رونق خاص خود را داشته و از بین افرادی که عمری در این راه صرف کردند ، می توان به حاج حسن عوضی ، اسماعیل باقری ، علی باقری ، غلامحسین باقری ، حیدر باقری ، غلامرضا حسن پور ، حاج عبدالله رضایی ، علی حسن پور ، حسین شجاعی ، حاج بهرام رستمی ، باقر بوستانی فرزند احمد، ابراهیم رستمی  و تعدادی دیگر اشاره کرد . آنان معمولا چای خود را به وسیله ی دوچرخه و پس از آن با موتور سیکلت به روستاهای اطراف یا دور دست می بردند و خرده فروشی می کردند . در کنار چای ، خرید و فروش تنباکو نیز رونق داشت اما از میان همه ی این ها ، پر رونق ترین تجارت در بنار ، تجارت خرماست که از دهه ی 70 خورشیدی آغاز شده  و همچنان ادامه دارد . آنچه نقطه ی تاریک این تجارت را تشکیل می دهد ، وجود سلفخرانی است که باعث می شوند ، سود واقعی به جیب کشاورز بنار وارد نشود . در شماره ی بعد به مغازه داران بنار در برازجان اشاره خواهیم کرد .  

با سپاس از آقای مسلم جعفری که دکان باقر بوستانی را یاد آوری کردند .

سپاس از حاج احمد روزبه که آقایان : علی حسن پور/حسین شجاعی / حاج بهرام رستمی / باقر بوستانی(فرزند احمدی مومدی) ابراهیم رستمی / را به عنوان چای فروش ها  ( چتر بازها ) اضافه کردند .