بهداشت     3

تلنگون  -  دستشویی

دراین روزگار بیماری بیداد می کرد . بهداشت رعایت نمی شد . زباله ها در محیط روستا و در خانه ها انباشته می شد . در میدان هایی که اندک وسعتی داشتند ، آنقدر زباله ها روی هم انباشته می شد که پس از گذشت سالی ، گاه به بلند ترین نقطه ی روستا می رسید . تلنگون نه تنها زباله های ناشی از رفت و روب خانه ها بود ، بلکه پهن حیوانات نیز روی آن ریخته می شد . چنان محیطی محل تجمع کودکان بود که بر فراز آن می نشستند و بازی می کردند و یا میان زباله ها تفریح کنان جستجو می کردند تا قوطی یا قاب و یا چیزی بیابند و دقایقی به آن دل خوش کنند . برخی از مردم مخصوصا کسانی که دامدار بودند ، در حیاط خود  به جمع آوری کود می پرداختند . این کار درخدمت کشاورزی و باغداری نیز بود و بسیاری از دامداران ، کودها را در اختیار کشاورزان قرار می دادند .

دستشویی ها نه تنها با مقوله ی بهداشت فاصله ی زیادی داشت ، بلکه خطرات جانی نیز برای مردم داشت . در گوشه ای از حیاط ، در محیطی که دور از نگاه دیگران بود ، چاهی حفر می کردند و روی آن را با تنه ی نخل و کنار و گز می پوشاندند . دو تنه ی نخل نیز در کنار هم می گذاشتند به گونه ای که بتوان در هنگام نشستن ، یک پا روی یک تنه و پای دیگر روی تنه ای دیگر قرار داد و خود درست روی چاه قرار می گرفتند درحالی که درون چاه کاملا پیدا بود که علاوه بر بوی نامطبوعی که از آن متصاعد می شد ، هر لحظه خطر سقوط به چاه پر از مدفوع نیز احساس می شد . گرداگرد چنین جایی را با چوب و برگ های نخل می پوشاندند و حصار می کشیدند . مردان خانه نیز بسته به موقعیت طبیعی خانه هایشان ، معمولا آفتابه بر داشته و بیرون از حیاط می رفتند و در باغی ، پشت تلی ، میان دره ای و یا هرجایی که هنگام نشستن پیدا نباشند ، می رفتند و می نشستند .

در بخش بعدی به حمام در خانه های روستایی خواهیم پرداخت .