این روزها موضوعات مهمی در صدر اخبارها قرار گرفته به گونه ای که جای دلار و نفت را به شدت تنگ کرده است . سخن از آب است که از شعر وکلیپ های طنز تا اعتراضات مردمی را در پی داشته . آنچه مسلم است این است که کمبود آب ، واقعیت تلخی است که بر زندگی ما سایه افکنده و در کنار مواردی مانند گرمای طاقت سوز دشتستان و قطعی پیاپی برق ، بیش از همیشه دیده می شود و این کمبود نه تنها آبیاری باغات را تحت الشعاع قرار داده بلکه آب شرب را نیز نوبتی کرده است . علت نبود آب و برق ، بحث دامنه داری است که در نهایت در نقطه ای مشترک ، به یکدیگر می پیوندند و ریشه در چندین دهه گذشته ی ما و جهان دارد اما آنچه از ما بر می آید چیست ؟ درست است که حق قانونی همه ی ماست تا برای رفع کمبودها به مسئولان مربوطه اعتراض کنیم اما در کنار اعتراض ها ، باید خود نیز شرایطی را فراهم آوریم تا مشکلاتمان کمتر شود . یکی از آن شرایط صرفه جویی است . من براین باورم که صرفه جویی در تمام موارد زندگی باید اتفاق بیفتد و این مهم برخلاف باور عام ، خرید اجناس خوب نیست بلکه نخریدن اجناس بنجل است . همچنین کسی که در کنار مواد غذایی ، مقداری گوشت اضافی برای خانواده می خرد ، اسراف نکرده است اما کسی که به جای پنج عدد نان ، شش نان می خرد و روز بعد یک نان را بیرون می ریزد ، کاری جز اسراف ندارد . بر اساس همین باور ، معتقدم که باید صرفه جویی در امور ریز زندگی صورت بگیرد تا اندک اندک در وجود ما به عنوان باور نقش ببندد . به همین جهت ضمن این که همیشه باید حق را گرفت و برای آسایش و زندگی اعتراض کرد اما خودمان نیز لازم است به بهتر شدن روند کارها کمک کنیم . ما می توانیم از امروز طوری شیر آب را باز کنیم که چند ثانیه بگذرد تا مشتمان پر گردد و به اندازه ی یک لیوان آب کمتر هدر بدهیم و می توانیم از امشب ، حتی یک لامپ بیش تر از هر شب ، خاموش کنیم و این درست مانند همان یک نانی است که صرفه جویی آن را لازم می دانیم . شاید این کار در بدو امر ساده و یا برای برخی خنده دار هم باشد اما بیایید برای انجام کارهای مثبت پیش قدم بشویم و از سرزنش هیچ کس نترسیم چرا که نتیجه ی مثبت آن هم برای خودمان و هم برای دیگران آشکار خواهد شد .
