حیوانات   7   اهلی   7

اسب  -  قاطر  -  شتر

اسب از حیواناتی است که همیشه مورد احترام بوده است . از دید مردم بنار آب شیرین ، اسب برای سواری است و اگر هم بخواهند برای کار از آن استفاده کنند ، کمتر از الاغ از آن کار می کشند . در کمتر خانه هایی از بنار اسب نگهداری می شود و در ماه محرم به هنگام تعزیه خوانی ، خیل اسب ها نمایش خاصی دارند . روستای صفی آباد از روستاهایی است که تا چند دهه اخیر نیز گله های اسب را نگهداری می کرد .

قاطر نسبت به اسب ، از نجابت کمتری در اذهان مردم برخوردار است چرا که دو رگه است و همین نیز باعث پدید آمدن این ضرب المثل زیبا شده که : « به قاطر می گویند پدرت کیست ؟ می گوید مادرم اسب است .» قاطر حیوانی است که مخصوص بار کشی است و در بسیاری از کنایات و باورها  نیز خود را نشان داده است از جمله « کودک ، حالش حال قاطر است » که کنایه از این است که رعایت حال خود را نمی کند و تا جان دارد ، فعال است .

شتر از حیواناتی است سال های مدیدی است از بنار رفته و در حدود نیم قرن پیش ، در هنگام تعزیه خوانی به بنار می آوردند . شاید بسیاری از مردم امروز بنار آب شیرین ، وجود شتر در بنار را انکار کنند و  برای بسیاری نیز عجیب باشد وقتی می شنوند که در بنار ، شتر وجود داشته است اما طبق مدارک موجود ، بیش از یک قرن گذشته ، در روستای بنار آب شیرین شتر نیز نگهداری می شده و حتما از آن برای بار بری و فراورده های لبنی و گوشتی نیز استفاده می شده است .

« جان گوردون لوریمر » سیاستمدار انگلیسی  در کتاب سواحل خلیج فارس که  در بین سال های 1282 تا 1285  شمسی  گردآوری کرده ، در باره ی بنار آب شیرین می نویسد  :

« در چهار مایلی جنوب برازجان قرار دارد  . هشتاد خانوار برازجانی در آنجا ساکن هستند . اهالی دارای بیست راس اسب ، پانزده راس قاطر و بیست و پنج نفر شتر ، دویست راس الاغ و یکصد راس گاو و چهارصد راس گوسفند و بز هستند . از محصولات آنجا ، گندم و جو و خرما است . »

سواحل خلیج فارس . ترجمه دکتر عبدالرسول خیر اندیش . صفحه ی 72

در فرهنگ شفاهی بنار آب شیرین ، اشتر ،  استعاره برای برخی کسانی است که موقعیت ها را نمی سنجند . بنابراین شتر نیز مظهر نادانی است . ترکیب های رنگ شتری ، چوقه ی شتری ، کینه ی شتری و .... نشان از وجود این حیوان در کنار مردم بوده است .