ازگردش ِدوران من نالان چه بگویم

ماتم ،  زکجاهمدم و همراز بجویم

داری تونشانی  زرهِ لطف  بفرما

چون تاج نهم برسروچون یاس ببویم

گرراه ،  سراسربودش خار ِمغیلان

باپای تهی ،  آن رهِ پرخار بپویم

ای کاش میسربشود ، گرچه نشاید

تا دل  زغم ِمحنتِ ایام   بشویم

بازار ِریا ، رونق وبازارحقیقت،

بی مشتری است. جان برادرچه بگویم

مخمورم ویک جرعه نباشدکه بنوشم

جزخویش بدانم که تهی گشته سبویم

چون نیست رفیقی که توان یاربگویم

گفتم  همه آیید زهرقوم   به سویم

بگرفته ره دشت ، غزال ِدل ِصیفی

مشکل که گذاری کند او بازبه کویم

7/2/81 خارگ