زن و جامعه   2

ادامه ی قسمت 1

آی زن ! درست برو... آی زن! درست! به ماشینم خط نیندازی... آی زن!...... چقدر این صداها برای او تکراری شده. چقدر این راه ها برای او آشنا شده که چشم بسته می تواند گاری را پیش ببرد و شاید این خود گاری باشد که به این راه ها آشنایی دارد. گاهی وقت ها فکر می کند که شاید اینها را خواب می بیند و از نوع زنی است که با لباس نو با بچه ها و همسرش به دیدن فامیل و آشنایان می رود و یا زنبیل به دست با همسرش که برای خرید به بازار آمده باشند و هرگاه خسته شد به همسرش بگوید ببخشید می شود اینها را تو برداری؟ آهای زن احمق بارم را ریختی . با افکاری گسسته و درهم ریخته به خود می آید . شاید گاری در یکی از جدول های حاشیه خیابان افتاده است . زن! تومال کاری؟...تومال باری؟ گوشه ای می نشیند و به حال خود گریه می کند... بیایید کمکش کنید. صداها را واضح می شنید ولی کسی را نمی دید. به راستی این زن پشت یک مرد موفق قرار دارد؟کدام مرد!؟ واقعا این سخن از کیست؟این جمله در زمانی و در جایی به کار می رود که از زن نه به عنوان وسیله و یا یک ماشین کار استفاده شود، بلکه به او ارزش و اعتماد داده شود.درقرن حال و شاید جامعه امروز، زن رایک انسان ضعیف و غیر قابل افکارو...می دانند در صورتی که همین زن، می تواند به عنوان بهترین افراد جامعه به شمار آید تا جایی که جایزه ی نوبل به او تعلق گیرد. پس نگوییم که زن ضعیف است و حامی ندارد و نمی توان به افکار او اعتماد داشت(ناقص العقل) . اگر کمی به اطراف خود نگاه کنید، می بینید که چرخش جامعه امروز به دست همین زنان است. در بانک ها، ادارات، در مجلس و شوراها و دانشگاه ها، و حتی در فضانوردی و... آیا اینان افرادی هستند که باید به افکارشان شک کرد وآنها را ضعیف دانست   ؟