دین و مذهب 4  . تعزیه بخش سوم 

در قدیم برای طبیعی جلوه دادن واقعه ی عاشورا ، از شتر و اسب استفاده می کردند . هر سال تعدادی زیاد شتر و اسب وارد میدان می شد . شتر ها متعلق به خاندان امام حسین ( ع ) بود ولی اکثریت اسب ها به اشقیا تعلق داشت .

تاسوعا و عاشورا ، اوج سوار کاری ، اسب دوانی و هیجان  بود . برخی از افراد نذر می کردند که اسبشان را به تعزیه بفرستند . اسب حضرت عباس ( ع ) سفید بود و هنگامی که امام و عباس به میدان می رفتند ، تاخت و تاز به میدان تعزیه محدود نمی شد و گاه اشقیا و اولیا با اسب هایشان صدها متر اطراف میدان تعزیه جولان می دادند و نبرد می کردند .  بعضی از ملایان که سوار کاران چابکی بودند، نه تنها تاخت وتاز می کردند بلکه به صورت تفننی دست به کارهای خظرناکی نیز می زدند . نقل است که الله کرم فرزند ملاحاجی از زیارت که در مراسم شبیه خوانی در نقش حضرت عباس بود ، روز تاسوعا به آقا خان زیارتی گفت که جلفا ( نام اسب خان ) را امروز به من بده تا در تعزیه سوار شوم . خان گفت  : الله کرم ! اسب من اسب فضولی است . می ترسم نتوانی راحت سوار شوی و عاجز شوی . الله کرم گفت ارواح میرزاعلی خان (پدر آقا خان زیارتی ) اگر آن را ندهی ، مجلس را نمی خوانم . خان می پذیرد و عصر در مراسم تعزیه ، پیش خدمت خان ، اسب را می آورد . الله کرم که می خواست ضمن ایفای نقش ، مهارت خود را نیز به رخ خان بکشد ، به اسب می گوید : اگر به قدرت خداوند زبان بیامدی دو کلام حرف با تو بزدم خوب بود . آنگاه سرش را نزدیک گوش اسب می آورد و می گوید : می خواستم به تو بگویم که به تو می گویند جلفا و به من هم می گویند الله کرم ملا حاجی . از حالا تا فردا که عاشوراست ، دست و پایت برای خودت . می خواهیم سنگمان را وازنیم ( خودمان را با هم محک بزنیم. ) و سوار می شود و در همان مجلس در حال تاختن ، دو بار روی صف زنان که 6 ردیف نشسته بودند ، اسب را می گذراند .در بنار نیز وضعیت به همین شکل بود و اسب های دونده و تیز تک را سوار می شدند .  یکی از اسب هایی که در سال های اخیر در تعزیه ی بنار بسیار از آن استفاده می شود ، اسب محمد رضا بوستانی از صفی آباداست . این اسب ، آرام ، مطیع و کاملا رام است و شبیه اسب های تربیت شده عمل می کند . ادامه دارد

_____________

منبع :

گفتار حسن بی باک