اسم من «کنار» است، و میوه درخت سدر می‏باشم. میوه مرا به فارسی «کنار» و به عربی «نبق» می‏گویند، و کوهی آن زال نام دارد که اعراب آن را ضال می‏نویسند - از میوه‏های خنک هستم و از نظر شکل و خواص شبیه زالزالک می‏باشم. دارای تانن - یک صمغ - جوهر زردک - یک نوع قند و ویتامین‏های آ - ب - و ث می‏باشم. جمع‏کننده معده و نرم‏کننده سینه بوده، میوه رسیده من ارزش غذایی زیادی ندارد، بلکه منافع آن بیش از خاصیت غذایی آن است. معذلک مردمان جنوب ایران شکم خود را با میوه‏ی من سیر می‏کنند. دویست و پنجاه گرم میوه‏ی من مسهل صفر است. عطش را فرو می‏نشانم و میوه ترش من صفرابر بسیار خوبی است. آب میوه‏ی شیری من بازکننده سینه و معده است و کشنده کرم نیز می‏باشد. میوه نارس من زیاد تانن دارد، و شکم را جمع می‏کند. اگر مرا خشک کرده، و بعد آسیا نمایید، آرد آن جهت اسهال و زخم معده مفید است. یک قاشق از این آرد را با شربت میل نمایید و از منافع آن استفاده کنید. از مغز دانه‏های میوه‏ی من شیره بکشید، تب را پایین می‏آورد و حرارت خون و صفرا را فرو می‏نشاند و برای حصبه و مطبقه مفید است، مطبوخ هسته‏های میوه من، قابض بوده و ضماد کوبیده‏ی آن جهت شکستگی اعضا و تقویت آنها مفید است. و مالیدن جوشانده غلیظ آن جهت سستی اعضا و تقویت آنها سودبخش می‏باشد - از این ضماد به عضلات پاهای اطفال بازیگوش که زیاد در حرکت می‏باشند بمالید، تا رفع خستگی آنها شود. ضماد شکوفه من در حمام جهت معالجه امراض جلدی توصیه شده است.
در بعضی از کتابهای قدیمی نوشته‏اند، اگر دانه‏ی مرا در گلاب بخیسانید و بعد بکارید، میوه من معطر می‏شود و اگر در عسل بخیسانید، شیرین خواهد شد. این موضوع بهیچوجه صحت ندارد، و از اشتباهات است. قبل از پیدایش صابون، شستشو با برگ درخت من در دنیا معمول بود - ضماد برگ من و شستشو با آن جهت بثورات جلدی و زخم‏های پوستی و گرفتن چرک بدن و تقویت مو و جلوگیری از ریزش آن، و تقویت اعصاب و از بین بردن شپش و شپشک سودمند است. ضماد برگ من، جهت سر باز کردن و فرونشاندن اورام گرم تجویز شده است. جوشانده برگ تازه و خشک من هم جهت ورم‏های گرم نافع است. از خاک اره چوب من، جهت جلوگیری از خونریزی می‏توان استفاده کرد و خوردن آن نیز از خونریزی معده جلوگیری می‏کند اسهال و استسقا را معالجه می‏کند. تنقیه جوشانده چوب من جهت زخم معده و روده مفید است. مالیدن این جوشانده روی زخم‏های آبله منافع زیاد دارد، اکثر فقرا و جوکیان هند، ریشه‏ی مرا از زمین در آورده، آن را شسته و پوست آن را خراشیده و در آب می‏جوشاند و بعد صاف کرده، مجددا حرارت می‏دهند تا غلیظ شود، این شربت رنگ رخساره را باز می‏کند، و شکم را سیر می‏نماید و بدن آنها را که غذای زیاد نمی‏خورند چاق و فربه نگاه می‏دارد.