فوتبال درروستای بنار آب شیرین با جمعیت درحال کاهش از ورزش هایی بوده که با گوشت و پوست وخونشان عجین بوده وهنوز که هنوز است از عشق این اهالی به فوتبال کم نگردیده است. همیشه فوتبال این روستا با تماشاگران خونگرمی که از دقیقه ی اول بازی تا پایان به تشویق تیم خود می پردازند و باعشق واقعی واحساس پاک درونی این تیم را دوست داشتند وحتی درمشکلات مالی به کمک باشگاه می شتافتندواز کمک های خود به این تیم دریغ نمی کردند شناخته می شده است ودربین تیم های بخش مرکزی شهرستان دشتستان بازی بناردرمقابل حریفان همیشه از بازی های جذاب ودیدنی برای تماشاگران بوده و خواهد بود. بااین مقدمه وعرض ادب خدمت اساتید ودوستانی که درمورد مشکلات فوتبال بنار به مواردی ازجمله شاغل بودن بازیکنان ، کاهش شدید جمعیت جوان روستابراثرمهاجرت وغیره اشاره کرده بودند، اظهارمی دارم که این حقیرنیز مشکلات ذکر شده توسط عزیزان را قبول دارم ولی مشکلات عمده واصلی که باعث ناکامی تیم بناردراین دوره ازمسابقات شد را ،عدم آمادگی بازیکنان ازنظر بدنی، که آن هم نیاز به تمرین منظم دارد را دیده بودم. پس از کلیه ی عزیزانی که به فکر بیان وحل مشکلات این تیم هستند تشکرخالصانه را ابراز می دارم ودراین جا می خواهم به یک مشکل دیگر که البته با همت شماعزیزان می توان به حل آن امیدواربود اشاره کنم وآن مشکل زمین فوتبال است که سال هاست بااین همه خدمت فوتبال، دربنار ازآن محرومیم . البته ازآن جهت که مالکیت زمین رادراختیار نداریم تا بودجه هایی را که ازطرف مراکز اجرایی برای دیوارکشی ، احداث رختکن ، دستشویی و ... به این روستا اختصاص می یابد را درراه ساختن زمین فوتبالی که درشأن اهالی این روستا باشدهزینه نماییم. بنابراین از کلیه ی عزیزانی که این متن را می خوانند عموماً واز آقای مسلم جعفری خصوصاً تقاضا دارم که با رایزنی با اقوام و خویشان خود که ساکن اهواز هستند نسبت به تملک این زمین که لم یزرع نیز می باشد، با جوانان محروم ومظلوم این روستا همکاری لازمه را مبذول فرمایند. باشد که نام خاندان جعفری برتارک فوتبال، درخشان و درخشان تر از همیشه تا ابد باقی بماند. والسلام. پنج شنبه 5/8/1390