بانیان روضه (1)

طبق توافق قبلی ، در موسمی که می بایست روضه خوانده شود، روضه خوان به منزل میزبان روضه حاضر می شد و اگر امکان رفت و آمد هر روزه برایش میسر نبود، تا پایان مدتی که می بایست روضه خوانده شود، در منزل میزان می ماند. به کسی که روضه در منزلش برگزار می گردید،...

 بانی می گفتند. از بانیان قدیمی روضه می توان به  آقا ملا خداداد( پدرحاج شیخ علی مظاهری) ، کربلایی عباسقلی زمانی( پدر حاج مصطفی ) ، ملا رضا بوستانی( پدر کربلایی کرم)، کربلایی عبدالله شجاعی( پدر محمد) ، نوروز رستمی ، محمد کهنسال ( پدر مشهدی عبدالله)، حاج حیدر نعمتی و... اشاره کرد . همچنین کربلایی خدارحم فرزند محمد جعفر در تمام دوران عمر خود مجالس مقابله ی قرآن و روضه خوانی را برگزار می کرد .  هم زمان با وی از سال 1302 تا 1305 خورشیدی ( 1341 تا 1344 قمری ) به مدت چهار سال نیز در منزل آخوند عبدالحسین تنگ ارمی روضه خوانی انجام می شد . پس از آن حاج شیخ علی مظاهری پرچم روضه خوانی را برپا داشت. « شخص ایشان روضه خوان را دعوت می کرد که در منزلش روضه خوانی برپا بکند و در تمام جلسات روضه خوانی شرکت می کرده است .» در بین افراد نسل بعد ، حاج مهمد بوستانی ، حاج الله کرم شجاعی ، حاج باقر بوستانی ، کربلایی احمد نعمتی ، محمد جعفر غلامی ، حاج سید باقر موسوی و حاج علی آزاد و نسل امروزی تر ، باقر بوستانی فرزند علیباز ، حیدر باقری فرزند الله کرم ، ابراهیم جعفری فرزند محمد جعفر ، علی نعمتی فرزند حاج حیدر، حاج محمد حسن نعمتی فرزند حاج حیدر، عبدالحسین شجاعی فرزند احمد و حاج ابراهیم شجاعی فرزند احمد از بانبان روضه بودند . از بانیان جوان تر نیز می توان از محمد تقی باقری فرزند غلامحسین نام برد.  محمد رضا باقری فرزند حیدر نیز همه ساله پذیرای روحانیونی است که ایام محرم الحرام به بنار اعزام می شوند. دیگرانی نیز به صورت پراکنده در بنار ،  بانی روضه بوده اند.