برایم دوریت بس سخت و دشوار است گو ای یار دیرینم.
چه از ما دیده بودی مهربان کاین گونه ام رحل سفر کردی.
وفا را در جهان بی وفا کی جسته بودی مهربان ای دوست.
یقین دارم که با صد گله از دنیا،وداع از لامکان کردی.
تو بودی خاطرات کودکی ،ای خوب و محبوبم.
همیشه با رفیقان بودی هم آواز،چون عزم سفر کردی.
تو ای آموزگار عشق میخواندی سرود زندگی با شوق.
به گوش نو نهالان مهربانی را به زیبائی زبر کردی.
یقینم در بهشت جاودانی میکنی مأوا.
هزاران دل به همراهت چرا از ما حذر کردی.
جهان بی وفا مأوای خوبان نیست ای جانا.
سفر باشد سلامت باوفا خونین جگر کردی.
تاریخ : سه شنبه 99/9/25 | 10:5 عصر | نویسنده : بنارانه | نظرات ()
