زن شهری

مخ آدم وبوعقل ای نگیره بدثمرذاره

زن شهری نسونین ای رفیقل دردسرداره

نویموباورت دقی بشی اینجو بگی گوشم

که تاحالیت کنم شهری زنت بوچن ضررداره

خم می گم که واویدم گرفتارش وُکم عقلی

ولی بین خمون بو ای گپل پاری خطرداره

وگوشش ای رسی سه روزگارم می زغالیمو

زنت وک می کنه فحشم می ده دمپی میرداره

هنی مازن نوردیدیم بناکه دی صداکردن

که مردم لیوه واویده زن شهری نظرداره

یکی نی وش بگونگوت نگیرت می چشه لیلو

می دت خالوت وُخوشحالی توجومینی که برداره

بلندبالا مث ماه دوکنجیلش النگون ِ

اثاثم پاشه ازهرچی بواش پیل گترداره

زدم قارینی وگفتم زن شهری می خوام وبس

سی لیلوبهزماکم نی که هرپینجش هنرداره

نترسن تاپشیمونم کنن هرچی که ریم رختن

وُ حال وروزمجنون کی شتربونی خورداره

زن شهری اوردیم ومکافاتل شروواوی

للک نادیم نهاش ومی ندیدیم تیکه ورداره

گوایناارزنن پاکی میدن سی باندیل مردم

ای مویم سی گلی پیرو که خاراَزدیم وسرداره

می گروس دی مث بارون زنت بره بلدنیسی

نه سرشه لاله ویموونه میلی وُکپرداره

مووت گفتم کمک حالی بیاسی موسرپیری

که گادوش بومث بیگی که تازی میش جورداره

نوشتیدن کجاسامون تبریزتوپیشونیت

وُزونش که نمی فهمم مث مارم حذرداره

اوشوگفتم بره قیلون کوه چاق کوتشی ریش بیل

یه سرره اومه تادبّی پرقندوشکرداره

بواپی دس بنامی که تلیت کشک هی خردن

اوهی بت می زه می میشی که درداوتورداره

دلی شوسگ یه سر سرمی که وک کردن پس خونه

میرتنگس توخودرجاکه اینجو جونورداره

یه تورنی ایه لیکی زدی پی روپس گزدون

می گوخونی نزیک گورسون سی ماضررداره

شوپُی گاگوهرمون که دی صب می زه مُرمی که

اوتادیدی می فهمیدم که سرموصدتشرداره

میگواینجونمی مونم ورگاوسگ وتوره

فدهتون باغ وحش وُیقین ماردوسرداره

ککاش اومه یه چاسی خونمون مهمون ماواوی

بناکه ترکی هی گفتن بواگومثکه جرداره

یه دهفی دیدن دیش دیمه بردیدم هموروزل

بناکه هی وماتعریف بچم پاری هنرداره

ولی هرچی که سیش می گوکلومم اونمی فهمی

فقط سرشه تکون می دااناکه صدفنرداره

اوهم ترکی بناکردوای دفه ای نمی فهمی

وُدی گوجدجروم ایلان دیلین تیچان بترداره

ری اوقات تهلیه جونم میگم وُگفتمه هردو

زن شهری نسونین ای رفیقل دردسرداره

بنارآبشیرین- امان الله ابراهیمی