نشسته در دل و جانی ز گرد راه رسیده
به غیر مزه ی نام تو را زبان نچشیده
دلم قرار ندارد . بهانه کرده ببیند
صفای روی زلال تو ای عزیزِ ندیده
خیال چهره ی تو ای فرشته خوی خدایی
به بند بند وجودم به دست عشق تنیده
فدای دست خدایی که بر رخ تو نهاده
به جای ابروی مشکین دو کهکشان کشیده
شکفته باغ بهشت از زلال روی قشنگت
رخ ات ترانه ی سیب و لبت انار رسیده
چگونه گوش سپارد به صوت حضرت داوود
هر آن کسی که صدایت به گوش خویش شنیده
صبوری از تو میسر نمی شود دل ما را
که هم چراغ امیدی و هم فروغ دو دیده
در انتظار نشستم که ساعتی بنشانم
کنار سرو بلند قد تو ، نخلِ خمیده
محمد غلامی
20 فروردین 99
تاریخ : پنج شنبه 99/1/21 | 10:51 صبح | نویسنده : بنارانه | نظرات ()
