خوانندگان گرامی دراین سلسله نوشتارهاقصدداریم شمارابابازی هایی که درروستای بنارآبشیرین(دیارنخل و رود)انجام می شده آشناسازیم، شایدبتوانیم تاحدی ازاین طریق شمارابافرهنگ روستاآشناکنیم.

شدّه(shaddeh  )

تعدادافراد : دوتیم حداقل چهارنفره

 وسیله ی بازی: توپ پشمی(تنیس) ، چوبی از نخل، تقریباً 50 تا70 سانتیمتر

بازی های مشابه دردنیای نوین : بیس بال وکریکت

این بازی بیشتردرفصل زمستان انجام می شدوروش انجام آن بدین صورت بودکه ابتدا، افرادحاضربسته به تعدادشان به دوتیم 4الی 6نفره تقسیم می شدند. سپس برای مشخص شدن تیمی که می بایست آغازگربازی باشد، (روی آب)، افرادهرتیم به نوبت شروع به زدن ِ زیر توپ باچوب بازی می کردندبه صورتی که مانع ازافتادن توپ به زمین شود. هرتیم ، تعدادبیشتری ضربه به توپ می زدوآن رابیشتردرهوا نگه می داشت، به عنوان تیم آغازگربازی بود. سپس خطی برروی زمین کشیده می شدکه تیم آغازگر، می بایست پشت خط مذکورقرارگیردومکانی دیگردرپایین محل بازی، (جایی که تیم مقابل قرارداشت - زیرآب)، به عنوان گانه(ganeh) انتخاب می شدوبازی به این طریق شروع می شدکه یک نفرازتیم مقابل می بایست توپ را به هوابیندازد، ویک نفرازتیمی که بازی راشروع می کرد، توسط چوبی که سر ِ آن پهن تر وقسمتی دیگرآن،باریک ترو مناسب برای دردست گرفتن بود، می بایست به توپ ضربه بزندوپس ازضربه،چوب رارهاکرده و شروع به دویدن به سمت گانه(نشانه) کند.گانه محل امن بودولی فاصله ی بین گانه وخط شروع بازی، زمین اصلی بازی بود. اگرتیم مقابل می توانست توپ راگرفته وباآن ، بازیکن حریف که به سوی گانه می رفت را بزند، جای دوتیم عوض می شدامااگربازیکن مذکوربدون این که ضربه ای به اوبرخوردکند، تامکان گانه می رفت، همان جا توقف می کردومنتظرفرصتی برای برگشت می ماند.وقتی نفربعدی ازتیم او، همین کارراشروع می کرد، درحالی که به سوی گانه می رفت، نفرقبلی ازگانه به سوی یارانش برمی گشت این بازی به همین شکل ادامه می یافت تاتیم مقابل بتواندباچالاکی، توپ رابگیردوبه یکی ازافرادتیم دیگر، باتوپ ضربه بزند.اگراین اتفاق می افتاد، جای تیم هاعوض می شد.درضمن وقتی کسی می خواست باچوب، به توپ به هواانداخته شده ضربه بزند، اگرنمی توانست این کارراانجام بدهد، سوخته محسوب می شدوهنگامی که دیگریارانش این کارراانجام می دادند، او ازحالت سوختگی خارج می شدوبه بازی برمی گشت .