درادامه ی ساخت خانه های روستایی،این بار درباره ی مضیف سخن می گوییم. مضیف که بعدهابه مجلسی سپس به پذیرایی تغییرنام یافت، درحقیقت جایی برای مهمان بود.واژه ی مضیف ، عربی ، اسم مکان به معنی جای ضیافت است. این اتاق نیزچندان وسعتی نداشت وبه صورت جداگانه وفرد، ازسایرخانه هاساخته می شد. مجلسی جایی بودکه مهمانان درآن می نشستند.صاحب خانه ، بهترین فرش خودرادرآن خانه می گسترد. این خانه رادروسط حیاط می ساختندومعمولاً بیش ازیک درداشت. دودرمجلسی، درطول خانه وروبروی هم بودوگاه درعرض خانه نیز، دری دیگرقرارمی گرفت. وقتی مهمانی درمجلسی بود، تمام درهاوپنجره هارابازمی گذاشتندتادرون خانه خنک ترشود. دربعضی ازخانه هانیز، دریچه هایی هم سطح زمین برای خانه تعبیه می شدکه درمسیربادبودتاجریان هوا، باعث خنکی خانه شود. اولین بارکه گچ درروستاواردشد، دراین خانه به کاررفت. این مجلسی هابودندکه سفیدشدند. مردم این خانه راسفیدمی کردندتادرحضورمهمانان نشان دهندکه زندگی مرتب وخوبی دارند. به هرصورت اگربنابودکه یک خانه سفیدبشود، مجلسی بود.این کارراگچ کاری می گفتند. حدود35-40 سال پیش، سنگ هم واردزندگی روستانشینان شدوکسانی که وضع مادی بهتری داشتند، اقدام به ساختن خانه ی سنگی کردند.سنگ راازکوه های اطراف برازجان می آوردند. برای این کار، به رانندگان بنزسفارش می کردند. تنهاخانه ای که بافت آن عوض شدوباسنگ ساخته شد، مجلسی بود.برای ساختن خانه های سنگی، بنـّای مخصوص نیازبودلذاازبرازجان، بنـّابه بنارمی آمد. درساختن مجلسی سنگی، برای اولین بار، خشت زنان وبنـّاهای محلی هیچ کاره شدند.درهنگام ساخت چنین خانه ای، برای اولین بار، برای کارگران هم ، مزدپرداخته شدچون این شاگردان بااستادخود، ازشهرمی آمدند.استادنیزدرهنگام کار، مدام این آهنگ رامی خواند:« بده موگچ بده موسنگ...(به من گچ بده. به من سنگ بده) »که این کارباعث سرعت بخشیدن به کاربود. ساخت خانه های سنگی نقطه ی عطفی دربافت خانه های روستایی بود. کم کم کف خانه هانیزباگچ ریخته شدوبه دلیل وجوددیوارهای سنگی، ازچوب های سبک ترومحکم تری برای سقف خانه هااستفاده شد.چندل، مناسب ترین چوب برای این گونه خانه ها بودکه پایش به روستابازشد.کم کم به پیروی ازخانه های شهروبه پیشنهاد بنـّایان، ازتخته برای پوشش سقف خانه هااستفاده شدوکم کم شهاروتک، بی ارزش شد.ساختن خانه های سنگی به عنوان مجلسی، آرام آرام گسترش یافت تااینکه رقیبی به نام بلوک پیداشد.خانه های بلوکی، به علت استحکام واستقامت بیشتر،دربرابربادوباران،چهره ی خودرااندک اندک نشان دادندوگاه دیواری ازبلوک نیز خودنمایی می کردتا این که براثرحادثه ای ، چهره روستادگرگون شد.درسال 1365خورشیدی، جاری شدن سیل وطغیان آب رودخانه منجربه ویرانی بخش عظیمی ازخانه هاودیوارهای خشتی شدوباعث گردیدتامردم ازتسهیلات دولتی استفاده کنند. وام بگیرندودیوارهای بلوکی رادروستابرافرازند.درهمین دوره بودکه به جای خانه های پراکنده، ساختن دستگاه رواج یافت. این روش باسقف هایی ازمرباوتخته شروع شدوبه سقف های بتونی رسید. وجودبرق درروستانیزدرتغییر بافت اثرگذاشت ودریچه هاودرهای اضافی حذف شد. تنهابرای پذیرایی، دری بیرون ازدراصلی قرارمی دادندتامهمان ، هنگام ورودبه خانه، ازهمان راه واردیاخارج شودوبازنان ودختران خانه برخورد ننماید. محمدغلامی
درباره وب
بنارآبشیرین در 18 کیلومتری غرب برازجان در استان بوشهر قرار دارد و ارتفاع آن از سطح دریا 20 متر می باشد. آب و هوای بنار گرم و خشک است و بهارش از بهمن آغاز می شود و تابستانش 6 ماه می پاید. بیشتر مردم روستا کشاورز هستند. رودخانه ی حله که از شمال روستا می گذرد ، نقش مهمی در رونق کشاورزی دارد و جلگه ی حاصلخیز آن جای مناسبی برای کشت غلات و هندوانه ی دیم است.محصولات عمده ی بنار ، خرما ، گندم و جو است.این روستا در حال حاضر 110 خانوار و 480 نفر را در خود جای داده است
آخرین مطالب
آرشیو مطالب
پیوندهای روزانه
لینک دوستان
برچسبها وب
اخبار (25)
شعر و ادبیات (18)
فرهنگی (5)
ربع قرن پیش (3)
کشاورزی (1)
کشاورزی (1)
شعر و ادبیات (1)
تاریخ (1)
امکانات وب
بازدید امروز: 340
بازدید دیروز: 300
کل بازدیدها: 1441615
تاریخ : سه شنبه 89/12/17 | 11:51 عصر | نویسنده : بنارانه | نظرات ()