مرگ    6

در فاصله ی برخاستن صدای شیون تا آوردن تابوت میت به قبرستان ، قبر آماده می شود . شکل قبر در بنار ، با دیگر جاها فرق دارد . برای حفر آن گودی به عمق حدود یک و نیم متر و به پهنای تقریبی یک متر با درازای لازم کنده می شود . طول قبر باید بر اساس سنت دینی مردم ، شمالی و جنوبی باشد . در طول  ضلع غربی آن دخمه ای حفر می کنند به اندازه ای که میت در آن قرار بگیرد .

غلامحسین صداقت فرزند مختار یکی از افراد شاخصی است که در تمامی عمر خود برای مردگان بنار آب شیرین با بیل  قبر حفر کرده . و ی برای این کار نه تنها مزدی دریافت نمی کند بلکه اگر مشغول کاری هم باشد ، آن کار را رها می کند و برای حفر قبر می شتابد . در شعری طنز که در نیمه ی اول دهه ی شصت گفته ام و نام بسیاری از اهالی روستا را در آن گنجانده ام ، بیتی چنین است :

به فرزندِ مختارِ بی ترس و باک         که یک شهر را کرده در زیرِ خاک

دمِ تیز بیلش که در روزِ تنگ          نداند همی ، فرق گل را ز سنگ

تابوت میت را در قبرستان به زمین می گذراند  تا بر آن نماز بخوانند . تا نزدیک به نیم قرنی که به چشم خود مشاهده کرده ام ، معمولا شخصی  از روستای زیارت را با موتور سیکلت به بنار آب شیرین می آوردند تا نماز میت بخواند . او نیز نماز را به صورت فردی می خواند ضمن این که در زیارت به صورت جماعت برگزار می شد . امروزه وضعیت تغییر کرده و اگر هم به خواندن نماز در قبرستان حاجت باشد ، حاج ابراهیم زمانی فرزند مراد این کار را انجام می دهد . وقتی  تابوت را به سمت گور می آورند ، سه بار آن را به زمین می گذارند که سومین بار ، کنار قبر است و میت را از آن بیرون می آورند . اگر میت مرد باشد ، چند مرد  ، و اگر زن باشد ، چند زن در قبرش حاضر شده و او را در قبر می گذارند . کسانی که در قبر ایستاده اند ،  مرده را روی دست راست طوری در آن می خوابانند که سرش به سمت شمال ، پایش جنوب و  رویش به سمت قبله باشد . زیر سر او نیز بالشی از خاک می گذارند و با خاک به او تعادل می دهند و به این روش که در بنار مردگان دفن می شوند ، هیچ مرده ای درست زیر قبر خودش قرار نمی گیرد بلکه چسبیده به قبر و سمت غرب آن است . خاک های قبر دو قسمت است . یکی خاک های انبوهی که سمت شرق قبر ریخته و دیگری ، خاک های نرمی است که سمت غری آن قرار می دهند . خاک های دخمه ی اصلی را غرب قبر می ریزند . در این فاصله ، عده ای با بخش اندکی از خاک های سمت شرق ، به ساختن گِل ( شِل ) مشغول می شوند . برای این کار ، با سطل آب می آورند . البته امروزه آب لوله کشی این بخش را راحت تر کرده است . به اندازه ی لازم نیز خشت خام می آورند که امروزه از بلوک استفاده می شود . خشت ها را از سمت جنوبی دخمه و از بالای پای میت به عرضی ، طوری می چینند که یک لبه ی آن به دیوار غربی  قبر و لبه ی دیگرش به کف آن  تکیه داشته باشد . خشت ها را یکی یکی کنار هم می چینند تا به بالای سر میت می رسند .