پوشش گیاهی      21

خارزل

گیاهی است با برگ های زرد و خشن و بریده بریده  نوک تیز که هر برگ آن مثل خاری تیز به دست های مهاجم آسیب می رساند . خارزل بسیار ترد و شکننده است و با وزش باد ، شاخه های خشک آن در هم می شکند .

؟

نوعی گیاه خاردار دیگر نیز در بنار می روید که بر فراز ساقه ی آن ، گویی از خار و به شکل بنفش وجود دارد . هر بوته ی این گیاه ، به تعداد ساقه هایش ، گوی های آبی زیبا دارد . اگر چه نوعی خار است اما زیبایی خاص خود را دارد . نام رسمی این گل ، « شکر تیغال » است .

گِتِک

بوته ای خشن که در شورزار می روید و در اطراف بنار نیز گاها دیده می شود . این گیاه تا حدودی شبیه منگک اما بزرگ تر است . برگ های سوزنی دارد و در بین گیاهان ، شخصیت مثبتی ندارد . گتک بدون گل است .

بامیه

از بوته های پرورشی است که در بنار سابقه ی کاشت دارد . از محصول آن بامیه حاصل می شود که ارزش غذایی بالایی دارد . بوته ی آن کوچک است و محصول فراوانی می دهد .

ذرت

ذرت را در بنار به منظور خاص نمی کارند و همیشه جنبه ی تفننی داشته دارد . این گیاه از خانواده ی غلات است و ساقه ای محکم دارد .

بیشه

بیشه در اطراف آب ها می روید به همین دلیل در اطراف رودخانه ی بنار بیشتر یافت می شد .

نی

نی را هم به صورت اهلی در برخی جاها می کاشتند و هم به صورت خود رو ، گاهی در حاشیه ی آب ها می رویید . مرحوم محمد زمان زمانی در باغچه ی خود نی کاشته بود که از ساق آن استفاده می کرد . از جمله ساقه ی نی را در قطع مناسب بریذه و برای قلیان استفاده می کردند .

پنبه

دانه های پنبه گاه به صورت اتفاق و گاه به صورت خاص در جایی می رویید . در بنار پنبه به صورت تفننی کاشته می شد و هیچ استفاده ی اقتصادی نداشت . پنبه را معمولا به صورت تکی و در حیاط می کاشتند .