پوشش گیاهی     1

پیشتر در باره ی زمین های روستای بنار آب شیرین سخن گفته و آنان را نام بردیم . در آن میان برخی از زمین ها نیز از قلم افتاده بود که مهندس ابراهیم زمانی با تذکراتی به موقع از آنان  نام برد و به لیست زمین های بنار افزود که آن زمین ها عبارت بودند از :

« سید حمادی ( محمد ترکی ) ،  ظهرابی ( پشت باغچه ی عباس ملاعلی به سمت زیارت ، غرقی ( زمین های رضا خدادادی و عبدی جوهر  ( غلامرضا حسن پور ) ،  تل ممبلوکی ( زمین های کربلایی مراد زمانی  و حدود زمین های ظهرابی ) ،  چم خان ،  چم حاجی  و  تل محمودی . »

با نگاهی گذرا به این زمین ها و زمین های نام برده در شماره های پیشین ، تنوع خاک در بنار را می توان دید . طبیعی است که در چنین خاک هایی گیاهان متنوعی می رویند . اما عوامل گوناگونی دست به دست هم داده تا مخصوصا در چند دهه ی اخیر ، شادابی گیاهان را شاهد نباشیم . درست است که در این ناحیه به علت گذرا بودن بهار ، عمر گیاهان بسیار کوتاه است و به محض سپری شدن دوره ی رطوبت هوا ، گیاهان نیز به سرعت می خشکند و پژمرده می شوند اما بوته هایی که قدرت ذخیره ی آب را داشته باشند ، می توانند بیشتر دوام بیاورند .   با این وجود نیز در بهار انواع گل ها و سبزه ها را می دیدیم .

مهم ترین عاملی که بر پوشش گیاهی زمین های بنار تاثیر منفی گذاشت ، طغیان آب رودخانه و جاری شدن آب رود بر زمین ها در سال 1365 بود . از آن تاریخ تا کنون ، بسیاری از گیاهانی که به خاک شیرین نیاز داشتند ، یا از بین رفتند و یا کمیاب شدند و به جای آن ها سرتاسر خاک بنار را « کاکل » پوشاند . بوته ی شوری که تا پیش از سی سال پیش نه تنها در زمین های بنار پیدا نمی شد ، بلکه برای استفاده ی آن در سفره های غذایی ، زمین های روستای بنار سلیمانی را جستجومی کردند تا چند کیلوی آن را به دست بیاورند . حال آن که از سال 65 تا کنون ، کشاورزان بنار برای از بین بردن کاکل های شور زمین های خود ، در مانده اند .   به جز این عامل ، کاشت نخل و استفاده ی مستقیم زمین های بنار از آب شور رودخانه ی « حله » نیز باعث شده تا در محدوده وسیعی باغ های بنار ، نسل گیاهان و گل های زیبا منقرض شود و به جای آن ، کاکل به صورت انبوه بنشیند . در بخش های بعدی این سلسله مطالب که از گیاهان بنار نام می بریم ، آقای حیدر آذرنیوار ما را یاری کرده و فهرستی  از نام گیاهان را در اختیار ما قرار داده اند       .