درختان   4

سه درخت نخل ، کنار و گز که در باره ی آنان سخن گفتیم ، مهم ترین درختان زمین های بنار آب شیرین و منطقه  هستند و نخل اصلی ترین درخت در دشتستان است که به صورت اهلی پرورش می یابد . درختان دارای ریشه های عمیق هستند که در مقابل کم آبی های تابستان تاب می آورند . در این میان ، برخی از درختان بر اساس آن که در کدام زمین یا کدام باغ روییده اند ، به نام مالک آن زمین یا باغ نامیده می شدند . در بنار آب شیرین هنوز کُنار های حاج الله کرم شجاعی ، مشهدی محمد زمان زمانی ، احمدی ، شیخ مهدی و ... را همه می شناسند . این ها و تعدادی از دیگر نخل ها و حتی گزها ، درختان خاص در بنار هستند .

علاوه بر موارد نام برده ، برخی درختان دیگر نیز به صورت پراکنده در بنار دیده می شوند که بومی نیستند . به عنوان نمونه می توان به لیمو یا کهور اشاره کرد که می توان حدس زد از جاهای دیگری به بنار آمده باشند .

در جلگه ی آبرفتی حاشیه ی رودخانه ی بنار که به چم معروف است ، درختچه هایی یافت می شود . برخی از آن نیز مهمانانی هستند که بر اثر طغیان آب رودخانه ، خودشان یا بذرشان به دشتستان رسیده اند . خرگ ( غرق . استبرق ) نیز از جمله ی درختچه هایی است که در جاهای رطوبتی مثل چم یا حتی در حیاط ها می روید . گل های بنفش این درختچه فوق العاده زیباست  .  کرنتی نیز از جمله درختچه های چم بنار است که دارای گل های زیبایی است . اما « دره » که در هر نوع سرزمینی می روید ، از درختچه هایی است که به خاطر خارهای آن ، پیشتر برای پرجین باغ ها و باغچه ها از آن استفاده می کردند . دره ، گلی کوچک و زیبا دارد که از دل آن ، حبابی بسیار کوچک و سرخ رنگ بیرون می آید که شبیه گوجه فرنگی است . به اعتقاد من ، « دره » همان خار مغیلان است و این که در کتاب های فرهنگ لغات ، مغیلان را به « خارشتر » معنی می کنند ، باید اشتباه باشد . برای این ادعایم دو دلیل دارم : 1- مغیلان یعنی ام غولان یعنی مادر غولان و چون در قدیم ،  مسافران  در شب ، بیابان ها را طی می کردند ، از دور که مغیلان را می دیدند ، به خاطر بزرگی مغیلان و خطای دیدشان در شب ، آن را غول می پنداشتند . پس نمی تواند خارشتر باشد و « دره » است . 2- سعدی در بوستان می فرماید :

خوش است زیر مغیلان به راه بادیه خفت       شب رحیل ، ولی ترک جان بباید گفت

یعنی در شب های مسافرت براثر خستگی حتی خوابیدن زیر مغیلان هم خوش است .... . بر این اساس ، مغیلان باید به اندازه ای باشد که بتوان زیر آن خوابید . پس می تواند « دره » باشد نه « خارشتر »