حوادث    -   ادامه 

بیماری ها . قسمت پایانی

طاعون =

طهون اُفتاده مِنمون ، تو گپِ یا دردِ باریکِ  - ایرج شمسی زاده

« در سال 1182 قمری مرض طاعون از طرف کشور عثمانی به عراق عرب سرایت کرد و تمامی آن حدود را فرا گرفت . عده ی زیادی از مردم درگذشتند و طاعون تا بصره و بوشهر سرایت کرد . از سکنه و بلاد مشهوره و روستاها و مردم ایل ها و احشام این نواحی کسی نماند و همه در گذشتند . »  نگاهی به بوشهر . صفحه ی 686

ویرانگری این بیماری در گفتار مردم نیز مشخص است . به گونه ای که اگر بخواهند نفرینی کنند تا کسانی یا چیزهایی را به صورت دسته جمعی نابود شوند ، می گویند : « طهون توتون بریزه » یعنی الهی طاعون دچارتان کند .

در شماره های 263 تا 272 به چند بیماری معمول گذشته از جمله  :

دل درد ، سرما خوردگی ( چیمون ) ، لاته ، کورک ، بیرم ، دونه ی گندو ، کر نخونک ، سوهوک ، سهرو ، کاکه سیخو  و .... اشاره کردیم . از آنجا که نحوه ی درمان این بیماری ها ، بر شیوه ی اعتقادات مردم و ابتکارات آنان بوده ، بخش بیماری ها را خاتمه داده و در مجموعه ی باورها ، به طور مفصل در باره ی بیماری های رایج آن زمان خواهیم گفت . در این شماره فقط فهرستی کوتاه از چند بیماری را بیان کرده و این بحث را جمع می کنیم . تعدادی دیگر از آن بیماری ها عبارت بودند از :

حالت گرفتن ، اسهال ، چله ، چشم زخم ، مارگزیدگی ، دل درد ، شب ادراری ، مسمومیت ، گلو درد ، ملاج ، قبض شکم ، بی اشتهایی( مهره کردن ) ، بی خوابی ، خشکی بدن ، تشنج ( پیرونی ) ، سردرد ، چشم درد ، سینه درد ، گرمی ، مونه ، خنجرک ، دونه  و ......