صنایع
ادامه 11
عبا بافی
در بنار قدیم ، صنعت چوقه بافی هم رواج داشته اما هیچگاه رونق نگرفته . به همین دلیل ، صنعتگران محلی این روستا ، زودتر از دیگر روستاهای اطراف ، این هنر را کنار گذاشتند و نتوانستند نام بنار را در ردیف دیگر روستاهای صاحب نام در این زمینه ثبت کنند . ایرج افشار سیستانی در صفحه ی 745 کتاب نگاهی به بوشهر آورده است :
« صنعت نساجی و بافت عبا در روستاهای تنگ ارم ، بنار آزادگان ، زیارت ، سعد آباد و حومه ی اهرم رایج است و در هر روستا یک بافنده به کار مشغول می باشد که هر یک قادرند روزانه یک قواره ی عبایی تولید نمایند . دستگاه های بافندگی در روستاهای یاد شده ، شکل ابتدایی دارد و شامل ابزار چوبی ساده ای است که اکثر توسط خود صنعتگران و با بهره گیری از چوب های موجود در محل ساخته شده است . این دستگاه ها تماما در بیرون از خانه های روستایی و در زیر سر پناهی از الیاف خرما در گودال هایی که بر روی زمین کنده شده نصب گردیده که جز ...* ، شانه و تعدادی ساز و ماسوره چوبی اجزای دیگری ندارد . » در بنار و دشتستان به بافندگان عبا ، « جِلهَر » می گویند .
______
* این متن از یاد داشت های چند دهه پیش است که از کتاب آقای افشار برداشته ام اما یک کلمه ی آن را نتوانستم بخوانم و درحال حاضر به منبع مورد نظر هم دسترسی ندارم .