بهار در بنار

( این قسمت ادامه ی منطقی قسمت های 15 و 16 است .)

توضیح : در دشتستان از چهار فصل خبری نیست . به عبارتی دیگر ، از چهار فصل ، به گونه ای که در مناطق سردسیر کشورمان شناخته می شود ، خبری نیست . فصل بهار در دشتستان از بهمن ماه آغاز می شود و تا نیمه های فروردین ادامه می یابد . در اواخر فروردین ماه ، معمولا علف سبز با طراوتی در دشت های بنار یافت نمی شودو تابستان همراه با اردیبهشت ، به بنار پا می گذارد و تا پایان شهریور دوام می یابد  . بنارانه  

 بهار در این روستا خیلی قشنگ است . زمین سر سبز می شود . مثل این که به هنگام بهار ، زمین لباس سبز می پوشد و دامن سبزش را در تمام روز پهن می کند  و آسمان چادر آبی بر سر می گذارد و تمام مردم روستا را نظاره گر است . زن و دختر های جوان در این فصل به صحرا رفته ، تا پاسی از روز  را در آنجا به سر می برند و برای احشام خود ، علف های تازه می آورند . عده ای با گونی هایی که به هم دوخته شده که به آن چوقه گفته می شود  ، علف را به پشت کول گذاشته  و زنجیر وار حاشیه ی راه را گرفته به منزل می آیند و عده ای دیگر به وسیله ی خر و گاری  علف می آورند . گاهی می شود که برای پیدا کردن علف خوب و مرغوب ، که بشود آن را تا سال دیگر انبار کرد ، به راه های خیلی دور می روند و این کار از صبح تا نزدیک مغرب به طول می انجامد . 

به هنگام صبحگاهان وقتی در صحرا گردش می کنی ، تنها صدایی که به گوش می رسد ، صدای خوش و دلنشین آواز پرندگان است . آنان آنچنان فضای ازطراف را پر از جیک جیک می کنند که هیچ صدایی دیگر به گوش نمی رسد .      بنار . 1374