پراکنده ها  21

بوسیدن چوب کلی قبل از ضربه زدن 

بارها دیده ایم که در هنگام بازی « کلی » ، کسی که می خواهد چوب کلی را با  « دار کلی » بزند و بفرستد ، قبل از ضربه زدن به چوب ، ابتدا آن را می بوسد . این امر در بازی « شَدّه » نیز رایج بود و بارها پیش می آمد که قبل از پرتاب توپ ( گوی ) ، ابتدا آن را می بوسیدند . شاید این امر در ابتدا خیلی ساده به نظر برسد ولی جالب اینجاست که این بخشی از فرهنگ بازی های محلی ایرانی است که ریشه در تاریخ باستان دارد . حکیم فردوسی ، در هزار سال پیش حکایت بوسیدن گوی به وسیله ی سیاوش ، شاهزاده ی ایرانی را نقل می کند . شاید در بدو امر ، این نکته به ذهن متبادر شود که چون گوی را به امر شهریار به سیاوش داده اند ، او نیز گوی را می بوسد . اگر چنین نیز باشد ، باز هم در باور ما نسبت به وجود چنین فرهنگی ، خللی ایجاد نمی کند بلکه ریشه و انگیزه ی این کار نمایان تر می گردد . نکته اینجاست که چقدر زیبا فرهنگ نیاکان ما از گذشته به امروز رسیده است

بفرمود پس شهریار بلند

که گویی به نزد سیاوش برند

سیاوش بدان گوی برداد بوس

بر آمد خروشیدن نای و کوس

شاهنامه جلد اول صفحه ی 159