سفارش تبلیغ
صبا ویژن

  پراکنده ها    20

بانگ زدن به جای بلند گو

از گذشته رسم بر این بود که هر وقت بزرگی می خواست مردم را از موضوعی با خبر کند ، فرد یا افرادی در کوچه ها می گردیدند و خبر را با صدای بلند بیان می کردند . رسم بانگ زدن و حرکت در کوچه ها ، در بنار آب شیرین زمانی اجرا می شد که کسی به دنبال چیزی شخصی باشد و معمولا برای گم شدن دام ها پیش می آمد . مثلا کسی در کوچه ها می رفت و بانگ می زد : « یه کهره ی نی تو فده کیه بگو یا الله »( یک کهره در حیاط هر کسی هست ، یا الله بگوید و خبر بدهد .» اما اگر خبر ، منفعت روستا را در پی داشت ، یک نفر در بلند ترین مکان روستا می ایستاد و بانگ می زد و خبر را می رساند . در بنار ، ابراهیم سلمانی ( میر بریم ) صدایی رسا داشت و این نقش را ایفا می کرد و بهترین مکان هم تلنگون (گلخن ) بزرگ میان روستا بود که درست جای حسینیه ی اعظم قرار داشت . در آثار قدیم ما ، بانگ زدن منعکس شده است :

همی گشت گویا منادیگری

خوش آواز بیدار دل مهتری

که ای زیر دستان شاه زمین

مخوانید کس را به داد آفرین

مجویید کین و مریزید خون

مباشید بر کار بد رهنمون

 

شاهنامه فردوسی جلد هفتم صفحه ی 96





تاریخ : سه شنبه 94/12/25 | 6:9 صبح | نویسنده : بنارانه | نظرات ()
.: Web Themes By Akj :.