آداب و رسوم         4

زیارت اماکن متبرکه  1

زیارت رفتن یعنی به پای بوسی امام هشتم یا امام سوم در کربلا و یا به زیارت قبور و آرامگاه های موجود در منطقه رفتن . در این میان ، رفتن به کربلا و نجف و زیارت قبر امام حسین (ع) و یارانش و زیارت قبر علی (ع) ، هم از بعد مذهبی و هم از نظر بعد مسافت ، همیشه پر اهمیت بوده است . این زیارت ، به خاطر نبود وسیله ی نقلیه ، ماه ها به طول می انجامید و خطر از بین رفتن زایر نیز وجود داشت لذا این مسافرت همیشه سنگین بود . هنگام سفر ، مردم روستا و اقوام و خویشان وی از روستاهای دیگر نیز در منزل زایر جمع می شدند . هنگام حرکت نیز عده ای چاووشی می خواندند و دیگران صلوات می فرستادند تا این که بالاخره در میان چاووشی و اشک و صلوات ، زایر به سوی اماکن متبرکه حرکت می کرد .

رفتن به زیارت امام رضا (ع) نیز چنین حالتی داشت . پیش تر ها ، مردم با الاغ و یا اسب و قاطر ، این سفر را انجام می دادند . بـُعد مسافت باعث شده بود که بیشتر زیارت کنندگان ، در تمام طول عمر خود ، فقط یک بار توفیق زیارت نصیبشان شود و مجالی برای تکرار این گونه سفر ها برای هر کسی دست ندهد . ولی اندک اندک ، ماشین های « پیکاو » و بعد ها مینی بوس ، اتوبوس و کم کم ماشین های شخصی و هواپیما مردم را در این زیارت ها یاری رساندند .