آداب و رسوم 3
5- ریش گرو نهادن :
در گذشته اگر برای کسی مشکلی پیش می آمد و نیاز بود تا کسی واسطه شود تا کاری سر و سامان بگیرد ، مردی ریش سفید ، پا در میانی می کرد و یک تار از موهای ریشش را گرو می نهاد . اعتبار آن تار مو ، بیش از چک و سفته و ضامن امروزی بود . بسیار پیش می آمد که به این وسیله ، کسی از مرگ نجات می یافت .
6- پناه به اماکن متبرکه :
گاه افرادی که جرمی مرتکب می شدند ، خود را به خانه ی شخص بزرگی می رساندند و پناه می آوردند و یا در امام زاده ای می رفتند و دست به دامان او می شدند . احترام اشخاص و امام زاده باعث می شد کهتا زمانی که آن شخص به صورت پناهنده در آن جاست ، درامان باشد و تا زمانی که بیرون نیامده بودند ، کسی با او کاری نداشته باشد .
عیلمراد فراشبندی می نویسد : « بنا بر سنت بست نشینی که از قدیم الایام در ایران معمول و متداول بود و در واقع جزء رسوم اجتماعی به شمار می آمد و مجرمین و مقصرین برای مصون ماندن از تعرض مامورین وابسته حکومت به یکی از اماکن متبرکه یا خانه عالم محل پناهنده می شدند . » 1
_____________
1.جنوب ایران در مبارزات ضد استعماری . علیمراد فراشبندی . شرکت سهامی انتظار . چاپ اول 1365 . صفحه ی 117