مسکن یکی ازنیازهای اساسی انسان درطول تاریخ بشریت بوده اما این مسکن درهرناحیه ومکانی براساس امکانات وطبیعت آن ناحیه، باسایرجاهافرق داشته است. به عنوان مثال مردمانی که درجنگل زندگی می کردند، مصالحی که درساخت خانه به کارمی بردند، باکسانی که دردشت یاکوه زندگی می کردند، فرق می کرده است. درروستای بنارتاآن جاکه درحافظه ی من مانده است، بافت خانه هابارهاوبارهادستخوش تغییراتی بوده که علل مختلفی دارد. بی شک یکی ازآن علت ها، حوادث طبیعی مثل سیل است که ازسال 65 به بعدمخصوصاً ازسال80 باعث تغییرکلی بافت بنارشده است. آن چه طی چندشماره تحت عنوان مسکن تقدیم حضورتان می شود، مربوط به دهه های گذشته است وبرای ثبت درتاریخ معماری روستاوسپردن به آیندگان نوشته می شود.بی شک مهم ترین مصالحی که نیاکان مابرای ساخت خانه ازآن استفاده می کردند، چوب، خاروشاخ وبرگ درختان بوده است وتنه ی نخل، چوب آن ،گزو کـُنار، ازمهم ترین مصالح به شمارمی رفته اندودرطول چندقرن تاکنون ، هنوزهم چوب ، اهمیت خودراکاملاازدست نداده وسقف های چوبی فراوانی یافت می شود وکمتر حیاطی رامی توان یافت که درآن خانه ای ازخشت یاچوب نباشد.براساس گفته های کهنسالان، حدودیک قرن پیش، دیوارهای اطراف خانه هاازخاربود.مردم شاخه های درخت کنارودرّه رامی بریدندوبه جای دیوار، دراطراف خانه قرارمی دادندوآن رامستحکم می کردندبه گونه ای که ازبادها، آسیبی نبیند. برای این منظور، قسمت های محکم وکلفت چوب رادرچاله هایی که برای این کارحفرکرده بودندمی گذاشتندووروی آن خاک می ریختندومحکم می کردند. بدینسان دیوارهاساخته می شد.برای درحیاط نیزاز«دَرخَس dar-khas» استفاده می شد. درخس، تعدادی چوب درقطع یکسان بودکه بابندهای لیفی یاپیشی(بافته شده ازبرگ نخل)به هم متصل می شدندوازآن هابه جای« در»استفاده می شد. دربعضی خانه هانیز ازتپه ای خار، به عنوان «در»استفاده می کردندبه گونه ای که وقتی کسی می خواست واردخانه شود، آن رابرمی داشت وکِناری می گذاشت ووقتی واردمی شد، دوباره آن راسرجایش قرارمی داد. گاه نیزپیش می آمدکه به عمدیاسهوی،در چشم به هم زدنی ، خانه ای درآتش می سوخت وبه خاکستربدل می شد. بعدهاکم کم ازخشت خام درساخت بناهااستفاده شد. خشت ، تحولی دربافت روستاپدیدآورد. محمدغلامی- 1374