شده‌ام! من عادت دارم که گوشي موبايل را هميشه روي سايلنت بگذارم. شايد عادت بدي باشد، اما از ديد من خوب نيست که هر کسي هر وقت خواست، وسط کار آدم وارد شود. معمولا عادت دارم هر نيم ساعت نگاهي به صفحه موبايل بيندازم و اگر لازم بود، پاسخ پيامکي با صوتي بدهم!
به گزارش البرز نويسنده وبلاگ يک پزشک در جديدترين مطلب خود راه حل هاي يافتن گوشي هاي تلفن همراهي را که بيصدا (سايلنت) هستند را بررسي کرده است.
او مي نويسد: امشب، در دليشس،
اين صفحه را پيدا کردم، نويسنده مقاله مطلبي در مورد پيدا کردن گوشي، وقتي روي سايلنت قرار داده شد نوشته است. او پيشنهاد کرده که هميشه براي چنين واقعه‌اي بايد آماده بود و از اطلاعات ضروري پشتيبان گرفت.
راه‌حل‌هاي ديگر او، پيدا کردن گوشي با GPS با کمک سرويس‌دهنده تلفن، استفاده از اپليکيشن‌هاي هوشمند و حتي فلزياب بود!
راستش من سه چهار باري گوشي خودم را گم کردم در حالي که مي‌دانستم حتما در خانه است! راه حل‌هايي که در آن مواقع به نظرم رسيدند، اينها بودند:
- همه لامپ‌هاي اتاق را خاموش کردم و با گوشي ثابت، به موبايلم زنگ زدم، بلکه روشن شدن صفحه نمايش را ببينم.
- هدفون وايرلسي دارم، روشنش کردم و در حالي که مرتب زنگ مي‌زدم، هدفون را در گوشه کنار اتاق چرخاندم. اين کار را مي‌شود با يک راديوي کوچک هم انجام داد.
در سه مورد از چهار مورد، گوشي با اين روش‌هاي پيدا شد و در مورد چهارم هم بعد از چند ساعت، يادم آمد که گوشي را کجا گذاشته‌ام.
شما هم اگر راه‌‌حلي علاوه بر مطالب آن مقاله و کارهاي من به نظرتان رسيد، برايم بنوسيد.