با سلام خدمت اقاي داراب جعفري زحمتکش و جناب 3

نمي توانم از اين مساله بگذرم و از اين تفکري که در ذهن دارم نگويم اقاي 3 فکر کنم شما از همان دالکي که اسم بردي هم خارج نشدي بايد در شرايطش قرار بگيري و بعد بگويي که هر جايي با لحجه محلي صحبت کردن درست است يا نه,هر جايي منظورم دالکي نيست منظورم تهران است وقتي که در متروي تهران و يا هر محلي در تهران که تجمعي از افراد انجا بود و تلفن من زنگ مي خورد واقعا معذب بودم بعضي ها را جواب نمي دادم و بعضي را هم که جواب مي دادم مجبور بودم به صورت فارسي صحبت کنم چون انجا اگر با لحجه صحبت کني همه دور رو بري ها را نسبت به خود حساس کرده اي افراد ان جامعه کمتر نسبت به چيزي حساس مي شوند و توجهشان جلب مي شود يا دخالت مي کنند و هر کسي سرش در کار خودش است ولي نسبت به لحجه زود حساس مي شوند انجا کرد ها لرها و ترک ها نيز اين مورد را رعايت مي کردند و اين مساله هيچوقت کم لطفي نسبت به گويش محلي ما نيست و ما دوست داريم هميشه با گويش ملي صحبت کنيم ولي در همه جا نمي شود و از ديگران بدون اطلاع خورده نگيريد.