باسلام . سال اول راهنمایی باید به مدرسه زیارت می رفتیم. همان سال هم آقای غلامی برای تدریس ازمدرسه پشت کوه به زیارت انتقال یافته بود. روزاولی که سرکلاس رفتم، اولین معلمی که به کلاسمان آمد، آقای غلامی بودوطبق معمول دانش آموزان خودشان رامعرفی کردند. نوبت به من که رسید، بی اختیارخنده ام گرفت وباصدای بلندخندیدم. آقای غلامی همان موقع جدیت خودش رادرکارش نشان دادوگفت: هرکس سرکلاس من بخندد، اوراازکلاس بیرون می کنم. بعدفهمیدم که سرکلاس های دیگر گفته بود دانش آموزانی را که می شناسم، لازم نیست خودشان رامعرفی کنند.