به نام خدا
تقدیم به روان بزرگ مردی که به گردن همه ی ما حق دارد.
بزرگی همیشه به تبلیغات ، هیاهو و دیده شدن در مطبوعات و رسانه ها نیست. برای بزرگ بودن باید اسباب بزرگی فراهم کرد و روحی بزرگ داشت. دور و بر ما برخی افراد بزرگ هستند که وجودشان کمتر به چشم می آید و شاید این هم از دیدکوتاه ماست.
وجود چنان انسان هایی برای جامعه نعمت است چرا که آنان همیشه منشا خیر هستند. *غلامحسین صداقت* یکی از آن افراد بود. مردی بی آزار، ساده زیست، زحمتکش ، صادق ، بی ادعا ، خدمت گزار مردم و در عین حال ، منظم.
تصویری که از وی در ذهن کودکی من بر جای مانده، تصویر مردی است که در مراسم عمومی مانند تعزیه، کودکان را به نظم دعوت می کند تا برنامه هر چه با شکوه تر به پیش برود و بعدها تصویر کارگری که بدون توجه به میزان مزد، از بام تا شام عرق می ریزد تا نتیجه ی کار را به بهترین شکل ممکن ارائه بدهد.
بی هیچ تردیدی غلامحسین صداقت به گردن تمام مردم بنار آب شیرین حق دارد. در دشوارترین شرایط خود نیز اگر کسی از اهالی روستا بدرود حیات می گفت ، صداقت کار و مزد آن روز را رها می کرد و خود را به آرامستان می رساند تا گوری برای متوفی حفر کند. او این اقدام را فقط و فقط برای رضای خدا انجام می داد و هیچ توقعی از احدی نداشت. بارها شاهد بودم که برای تنظیم قبر دیگران ، خود درون قبر می خوابید و بیرون می آمد. اما این بار نوبت رسید تا درون قبر خودش آرام بگیرد. او بزرگوار و مظهر واقعی صداقت بود. روحش شاد.
محمد غلامی . کنگان مرداد 1402
تاریخ : یکشنبه 102/5/29 | 2:27 عصر | نویسنده : بنارانه | نظرات ()
