ازکارهایی که در شب قدر 27 ماه مبارک رمضان ودر برنامه ی مقاوله ، پس از خواندن قرآن و دعا  انجام می شود خواندن دعای جوشن کبیر است . در این شب ، یک نفر دعای جوشن کبیر را می خواند .«   دردعای جوشن کبیر هزار بار اسماء الهی بر زبان ها جاری می شود و در پایان هر ده اسم همه ی شرکت کنندگان با هم می خوانند  :  سبحانک یا اله الا انت ، الغوث ، الغوث ، الغوث ، خلّصنا من النار یا رب » . برخی افراد نیز رشته هایی از  خیط را از قبل آماده کرده بودند و با هر بار گفتن الغوث ، یک گره در آن می افکندند که در مجموع صد گره می شد . بعد آن  ریسمان را برای شفا ، دور گردن می افکندند یا به دست می بستند و مقدس می شمارند . نصرالله اسدی می نویسد : « ...این ریسمان صد گرهی به چیزی تبدیل می شود که مقدس است و می تواند شفا بخش کودکان و بیماران باشد . بنابراین آن را در گردن کودکان می اندازند  »1 در ضمن یک نفر نیز در سطل آب یا سطل شربتی هم زمان با خواندن این دعا ، تسبیح یا چوب تمیزی از درخت نخل را می گرداند و آب را مقدس می کند و در پایان دعا به هر نفر از حاضران ، یک استکان از آن آب می چشاند .

 یکی از بانیان مقاوله ، کربلایی خدارحم فرزند محمد جعفر بود . نقل است که او اتاق کوچکی داشت که به آن مُضیف می گفتند . هنگامی که آن اتاق از مردم شرکت کننده پر می شد و باز  کسی وارد می شد ، کربلایی خدارحم به حاضران می گفت : تعظیم .  مردم نیز همه برمی خاستند و دوباره می نشستند و به این وسیله جا برای شخص تازه وارد پیدا می شد  .

در اتاق خشتی و چوبی و قدیمی ، زیر نور چراغ موشی و در زمستان ها نیز میان اتاقی که از دود گز مملو بود ، قرآن و دعا خوانده می شد . بعد ها چراغ دست چپ روی کار آمد و بعد هم چراغ دریایی که نور بیشتری داشت اما چراغ توری تحولی در نور بود و تا قبل از آمدن برق در بنار ، در چنین مجالسی حرف اول را می زد . چراغ توری به وسیله ی افرادی که کویت کار می کردند به بنارمی آمد و الله کرم زاهدی نیز تعمیرات آن ها را انجام می داد . از این نوع چراغ ها در دهه ی چهل در بنار استفاده می شد .

 تاریخچه ی مقاوله بدون شک همپای مکتب خانه و قرآن خوانی است اما مدرکی که به طور مستند بتوانیم ارائه بدهیم یا در دست نداریم یا من از آن بی اطلاعم .   ابراهیم ابراهیمی می گفت : «  وقتی از سربازی برگشتم ، کل خدارحم صدایم زد و گفت چون دو سال نبودی ، من نیز سیل قرآن نکردم .»  2 از این حرف معلوم می شود که ابراهیم ابراهیمی در آن دوران قرآن خوان بنار بوده و نیز با توجه به این که وی متولد 1300 است و باید در حدود 1318 شمسی به سربازی رفته باشد ، می توان ادعا کرد که به یقین مقاوله در بنار پیش از این تاریخ انجام می گرفته است  .

پس از کربلایی خدارحم ، مهمد بوستانی فرزند محمد (داماد کربلایی خدارحم)  و محمد جعفر غلامی فرزند حسین ( برادر زاده ی کربلایی خدارحم ) ، هم زمان این راه را ادامه دادند . مقاوله ی این افراد تا دهه ی پنجاه  ادامه داشت . بعد از آن علی آزاد در منزل خود که به منزل شیخ (حاج شیخ علی مظاهری ) معروف بود  مقاوله را ادامه داد . بعد از آن و در دهه ی شصت ، در حسینیه ی اعظم به وسیله ی آخوند ابراهیم زمانی مقاوله دایر گردید . این اول بار بود که در بنار ، مقاوله ی قرآن از منازل شخصی بیرون آمد . چند سال بعد یعنی در دهه ی هفتاد در مسجد امام سجاد (ع) نیز  هم زمان این برنامه انجام گرفت . در دهه ی هشتاد  حسین غلامی فرزند محمد جعفر مقاوله را درمنزل شخصی خود راه اندازی کرد . بدین ترتیب از آن تاریخ تا کنون در ماه مبارک رمضان ، هم زمان حداقل سه مجلس قرآن خوانی در بنار دایر است . برخی از افراد بنار که در روستا سکونت ندارند نیز در منازل خود به انجام این کار مبادرت کرده اند . از جمله ی این افراد می توان از اردشیر شجاعی فرزندمشهدی باقر   و حاج عباس زمانی فرزند حاج مصطفی در برازجان  نام برد  .

« ... شنبه عصر(سیزدهم ماه مبارک رمضان)سال1393به طرف بنارحرکت کردم. افطاری رامنزل مادرم بودم. ساعت 45/21 دقیقه به طرف مسجدامام سجاد(ع) حرکت کردم. محفل روح بخش وروحانی قرآن برگزاربودوحدود20 تا 25 نفری هم درآن مکان حضورداشتند. پس از سلام و احوال پرسی، من هم به جمع آنهااضافه شدم و به کلام روح نوازقرآن گوش فرا دادم که آقای امان الله ابراهیمی به زیبایی تلاوت می کردند . چهارنفردیگر به علاوه من هم ، بقیه ی آیات را به صورت ترتیل تلاوت کردیم تا یک جزء ازکلام الله مجید به پایان رسید . بعدازآن پذیرایی صورت گرفت ودرپایان چندعکس از محفل انس با قرآن گرفتم . بعدازعکس گرفتن به همراه آقای ابراهیمی به مقابله ی حسینیه ی اعظم روستا رفتیم . درآنجا یک جزء از کلام نورتلاوت شده بود و آقای ابراهیم زمانی(آخوند) می خواستند دعای افتتاح را آغاز کنند که ازایشان برای گرفتن عکس کسب اجازه کردیم . ایشان به همراه حضارمحترمی که اکثراً افراد میان سال بودند با روی گشاده پذیرفتند . ازجمع صمیمی آنها هم چندعکس گرفتم وپس ازعذرخواهی ازقطع کردن مراسم نورانی آنها، خداحافظی کرده وبه طرف منزل آقای حسین غلامی حرکت کردیم . پس از ورود ما به منزل آقای غلامی، ایشان با رویی گشاده به استقبال ما آمد و با گفتن اینکه محفل مارا نورانی کردید استقبال گرمی از ماداشت . چند صفحه ازآیات کلام الله باقی مانده بود که آقای روح الله ناصری ودرپایان آقای ابراهیمی تلاوت کردند . ازاین محفل نورانی هم چندعکس گرفتم و ضمن تشکرازآنها به برازجان برگشتم. نکته ی جالب دراین محافل نورانی، حضور جوانان پرشورروستا بودکه در کناربزرگترها جلوه ی خاصی به این محافل آسمانی داده بودند . » 3

پ ن :عکاس : قاسم شجاعی،رمضان 1393                                                                                                                                               

پ ن : تصویرمقاوله آقای زمانی توسط ایشان ارسال شده بود                                                                                                                         

_____________________

1-     نصرالله اسدی . فصل نامه ی بوشهر نامه شماره ی 13

2-     گفتگو با ابراهیم ابراهیمی

3-     از یاد داشت های قاسم شجاعی برای  وبلاگ بنارانه