ماهیگیری            5

صید ماهی های کوچک       قسمت دوم

ب: صید با استفاده از شهار (چوب بلند نخل):

این روش مخصوص صید در آب های چند سانتی متری حاشیه ی صاف ساحل بود . دراین روش ، صیاد یک عدد شاخه ی بلند نخل را که در اصطلاح محلی به آن شهار گفته می شود ، تهیه کرده وسپس در حاشیه رودخانه که محل تجمع دسته های ماهی کوچک بود در حالی که انتهای شهار رادر دست داشت و ابتدای آن رادر کف رود خانه قرار داده بود، به سمت ماهی ها شروع به دویدن می کرد . او شهاری را برمی گزید که سر نازکتر آن اندکی به سمت بالا باشد تا در ماسه ها و گل و لای کف رودخانه فرو نرود. صیاد، دویدن را آنقدر سریع انجام می داد که فرصت فرار ماهی ها را می گرفت وهمزمان شهار را به صورتی حرکت می داد که ماهی ها به سمت ساحل هدایت شوند. سپس با بستن مسیر حرکت آنها به صورتیکه در روش ماهیگیری با طناب گفته شد آنها را بدام انداخته و صید می نمودند. ماهی رانده شده تا لبه ی ساحل، گاه با زرنگی ، درجهت خلاف حرکت صیاد فرار می کرد که صیاد نیز با زرنگی بیشتر و در یک لحظه ، با مهارت و استفاده از دو دست، چوب را بلند کرده و و ماهی را بین چوب و ساحل گیر می انداخت. ،این صید بیشتر برای تهیه طعمه جهت صیدهای مهمتر بود البته اگر مقدار صید زیاد بود ماهی های مازاد را تمیز نموده ودر آتش انداخته ویک کباب ماهی درست وحسابی تهیه می نمودند که خوردن آن بسیار لذتبخش بود . بیشتر نوجوانان و جوانان از این روش علاوه بر شکار ماهی برای  تفریح استفاده می کردند.