مطلب زیرازآقای بهادرعالی نسب فرهنگی بازنشسته از شهرچرام است که طی نامه ای به تاریخ 22/8/89بابزرگواری دراختیاربنارانه قرارداده اند. ضمن تشکرفراوان ازآن عزیز، آماده ی دریافت نقد، نظرونوشته های شمانیزهستیم. درضمن کلماتی مثل «کی»که باید کـُیدبه معنی قائد باشدیا«بناری شیرین» که منظوربنارآب شیرین است، به رسم امانت بدون تغییروبه شکل نگارش نویسنده آمده است. بااحترام محمدغلامی

بسمه تعالی

طایفه ی بناری چرام یکی ازطوایف تیره ی مُهمَدِی ایل کهگیلویه بوده که ابتدادرحوالی بخش دیشموک یعنی ضلع شرقی دیشموک درتنگ بنارودلی بناری سکونت داشتندوازطوایف پرجمعیت وقوی ایل بودند. درسنه ی 1174 هجری قمری، هیبت الله خان پسرمسیح خان باوی حاکم کهگیلویه آن زمان ازطرف دولت زندیه جهت سرکشی وجمع آوری مالیات به منطقه ی دیشموک عزیمت وملا قیصرازبزرگان وخوانین رااحضارودستورجمع آوری مالیات رابه صورت فوری ودرزمان کوتاهی صادرمی نمایند. ملاقیصرهم به دلیل پراکندگی ایل ومشکلات مردم ، درخواست ایشان رادراین زمان کوتاه نمی پذیرد. همین موضوع باعث می شودکه حاکم ، دستوردستگیری وبازداشت ایشان رابدهد. برهمین اساس مردم به مخالفت باحاکم شورش می کنندکه دراین بین فردی به نام کی شیخ عالی که سردودمان بزرگترین فامیل دربناری می باشد ونسبت خویشاوندی باملا قیصر داشته، بامیرزا طاهرچهارمحالی(اصفهانی)که مشاورفرمانداریعنی هیبت الله خان بوده همدستی نموده وحتی بااسلحه خودِ میرزاطاهر، حاکم رابه قتل می رسانند وملاقیصرراآزادمی نمایند. برهمین اساس طایفه ی بناری عموما ًمنطقه راترک وباتوجه به اینکه دولتِ وقت باآنهامخالفت بوده نتوانستندیک جاساکن شوند. برهمین اساس گروهی به طرف باغ ملک خوزستان رفتندکه اکنون درمنطقه ی واجل بخش صیدون ازشهرستان باغ ملک ساکن هستند وبه نام های فامیل بخشعلی، علی بخشی وهفت مردی معروفندوقریب به هزارخانوار می باشندوگروهی به استان بوشهرکه هم اکنون دربخش مرکزی شهرستان برازجان(دشتستان) مهاجرت که به نام های بناری کاید(کی) بناری سلیمان وبناری شیرین معروفندوگروهی به سرپرستی کی شیخ به منطقه ی چرام کهگیلویه مهاجرت نموده که هم اکنون درروستاهای بناری سفلی وعلیا وشهرچرام ازشهرستان چرام وجمعی درشهرگچساران وبقیه ی نقاط استان کهگیلویه وبویراحمد پراکنده هستند که قریب به 500 خانوارمی باشند وبه نام فامیل های کی شیخ عالی- فرامرزی و مهمدی معروفندوبنا به نقل قول ازبزرگان گذشته ی طایفه ، تعدادی درزرقان فارس وتعدادی هم به مازندران آن زمان مهاجرت وسکونت گزیدندکه ماازمحل سکونت آن ها به صورت مشخص بی اطلاع هستیم.

بهادرعالی نسب-استان کهگیلویه وبویراحمد- شهرچرام