زن وجامعه

9

 از دیگر کارهای دختران و زنان در روستای بنار آب شیرین ، جمع آوری تپاله های گاو بود . هر صبح ، زن خانه تپاله های تازه ی گاو را از روی زمین برداشته و به صورت گلوله ای بزرگ در می آورد و آن را روی لبه ی دیوار کوتاه خانه یا آغل در کنار هم می چسباند تا به مرور زمان بر اثر تابش آفتاب خشک شود و برای سوخت زمستان آماده گردد . پاییز که می آمد و پیش از اولین باران ، تپاله های خشک شده که به « گووک  guvak » معروف بودند را به درون خانه ی « چالدونی ( چاله دانی ) » برده و در گوشه ای می انباشتند تا هم از آتش آن در شب های زمستانی گرم شوند و هم برای پختن نان و غذا از آن استفاده کنند . آتش تپاله ی خشک ، دوام زیادی داشت . از دیگر کارهای زنان و دختران ، جمع آوری « سر ser  » بود . سِر ، به پشکل و پهن میش و بز گفته می شد . شب های تابستان ، « گله ی دزه galle – ye – deze  » ( گله ی عمومی روستا که اثر مردم در آن تعدادی بز یا میش داشتند .)در میدان روستا می خوابید و ظهر های تابستان نیز معمولا زیر بزرگترین و سایه گستر ترین درختان کُنار قاش می گرفت( می خوابید ) . پس از حرکت گله و رفتن برای چرا ، زنان و دختران مشغول جارو کردن و جمع آوری پهن جای گله می شدند و آن را در کیسه ریخته و به خانه می بردند تا ازآن به عنوان سوخت استفاده کنند . جارو کردن محوطه ی خانه و حیاط نیز به عهده ی زنان و دختران بود .