زن و جامعه     7

کارهای زنان در روستا

  در روستا کارهای عمده ی خارج و داخل خانه با زن است . گاوداری ، درست کردن نان ، بچه داری ، پختن غذا ، دادن علوفه به احشام از کارهای زن خانه است .

یک زن روستایی صبح به هنگام خروسخوان از خواب بیدار می شود .  اول با نماز صبحگاهی برای دوشیدن شیر گاو خود را آماده می کند و بعد با دوشیدن شیر ، علوفه برای گاو ها توی آغل می آورد و به سراغ مرغان می رود و در مرغدانی را باز می کند . برای آن ها دانه می ریزد و با صدای « بیچ بیچ » آنها را به دور خود فرا می خواند . بعد یکی یکی بچه ها را از خواب بیدار می کند . او که قبلا چای و ناشتا را آماده کرده ، بعد از صرف صبحانه هریک را روانه ی کار می کند . مرد بیل را روی دوش خود می گذارد و از خانه خارج می شود . زن بچه ها را روانه ی مدرسه می کند . قبل از آن که مرد از صحرا به خانه برگردد ، زن باید نظافت را انجام داده باشد . غذای ظهر که از شیر گاو درست شده را آماده کند . گاهی ماست و گاهی از ماست دوغ درست می کند . نان هم یکی از کارهای عمده ی خانه است. او اول خمیر را با دستان در درون « تشت » درست کرده و بعد آن را به روی تخته ای صاف و دایره ای به نام « خون » پهن کرده و به « تابه » (تُوِه)گذاشته و آن را می پزد و بعد از اتمام این کار ها به صحرا رفته و با وسیله ای که دارند ( الاغی که به گاری بسته می شود ) تا نیمه ای از روز به چیدن علف سپری می شود و با کوله باری از خستگی و بی رمقی به خانه باز می گردد و مشغول رسیدگی به بچه هایش و مردش می شود و با دادن غذا که همان ماست و نان و نوعی سبزی که در صحرا می روید به نام« کاکل » ، ظهر را سپری می کند . عصر باز هم سری به گاوها می زند و برای دومین بار آن ها را می دوشد بعد به آغول می برد و علوفه ای که صبح از صحرا برایشان تهیه کرده است به آنها می دهد . مرغ ها و جوجه ها را با صدای خوش و آشنا و همیشگی فرا می خواند و به آن ها دانه می دهد و آن ها هم به نوبه ی خود به داخل مرغدانی می روند . زن شیری که از گاو گرفته را روی اجاق می گذارد تا بجوشد و برای غذای ظهر فردا آماده شود . آنگاه با خستگی فراوان به خواب خوش و شیرین می رود تا شاید فردا بتواند با روحیه ای شاد و تازه کار فردا را شروع کند . 

این مقاله در سال 1374 ( نوزده سال پیش ) نوشته شده و برای اولین بار منعکس می شود .