1- سهراب باقری

صدای سمضربه های اسبانی را می شنوم

که چون باد

ازبادیه می آیند

با سوارانی ستوار

که برق شمشیرهاشان

لبخند خداست

خورشیدی درمیا نشان می سوزد

که ناگهان ظهورش

بهارسرمی رسد

و پرندگان آوازهای گم شده شا ن را

پیدا می کنند

ومریم دوستی

برآستانه ی خاک

طلوع می کند

وکوچه ها سرشاراز

موسیقی سلام می شوند

_________________

2-امان الله ابراهیمی :

خشه دور ِ قدت پروند بسّن

ونرمی ازقد وبالات  جسّن

توماوین هزارون خار ِ زلفت

سی بوعشقی ری پازردت نشسّن

***

ری گنتار ِ قدت خالی رطو بی

دل ِ جاگشته سیش تو تاووتو بی

نوخون تاکشکِ سرمی سخت ازعشق

گپت ششد نگ حمال الحطو بی

_______________

3- محمد غلامی

شرابِ یادِ توبرهستی ام شرارانگیخت

به نام ِسبز ِتو درسینه ام بهارانگیخت

دوچشم ِلیلی ِمستِ پری وش ات ای دوست

مراچوفایز ِمجنون ِ بی قرارانگیخت

کدام دستِ عجب نقش ِقامتِ توکشید

که اززلال ِوجودت دوآبشارانگیخت

بنازم آن که به پیرانه سرمراناگاه

چشاندعشقی ورسوای روزگارانگیخت

نشسته برگـُسل ِعشق بودم و، نامت

به بندبندِ دلم موج ِانفجارانگیخت

چه بودآنکه به باروتِ جانم افکندی

چه شعله بودکزآن فتنه ی خمارانگیخت

مذابِ لعل ِلبانت دل ِخرابِ مرا

به جرعه نوشی ِآن جام ِخوشگوارانگیخت

مراکه آتش ِرویت مدام می سوزد

هوای موی سیاهت به سایه سارانگیخت

به موی ِدوست نبردیم چنگ وغیرتِ عشق

هزارزخمه شرارم به پودوتارانگیخت

زعشق ِروی تو فایزز« کردوان »برخاست

مراهوای توازدامن ِ« بنار»انگیخت