کلمات ، فقط ترجمه ندارند ، بار معنايي و روانشناختي هم دارند.

بگوييم : از اينكه وقت خود را در اختيار من گذاشتيد متشكرم.
نگوييم : ببخشيد كه مزاحمتان شدم.

بگوييم : در فرصت مناسب كنار شما خواهم بود.
نگوييم : گرفتارم.

بگوييم : راست مي گي؟ راستي؟
نگوييم : دروغ نگو.

بگوييم : خدا سلامتي بده.
نگوييم : خدا بد نده.

بگوييم : هديه براي شما.
نگوييم : قابل ندارد.

بگوييم: قشنگ نيست.
نگوييم : زشت است.

بگوييم: خوبم.
نگوييم: بد نيستم.

بگوييم : مناسب من نيست.
نگوييم : به درد من نمي خورد.

بگوييم : شاد باشيد.
نگوييم : خسته نباشيد.

بگوييم: دوست ندارم.
نگوييم: متنفرم.

بگوييم: آسان نيست.
نگوييم: دشوار است.

بگوييم : بفرماييد.
نگوييم : در خدمت هستم.

بگوييم : خيلي راحت نبود.
نگوييم : جانم به لبم رسيد.

بگوييم : مسئله را خودم حل مي كنم.
نگوييم : مسئله ربطي به تو ندارد.