چشمه‌هاي خروشان تو را مي‌شناسند

موج‌هاي پريشان تو را مي‌شناسند



پرسش تشنگي را تو آبي، جوابي

ريگ‌هاي بيابان تو را مي‌شناسند



نام تو رخصت رويش است و طراوت

زين سبب برگ و باران تو را مي‌شناسند



از نشابور بر موجي از «لا» گذشتي

اي که امواج طوفان تو را مي‌شناسند



اينک اي خوب، فصل غريبي سر آمد

چون تمام غريبان تو را مي‌شناسند



کاش من هم عبور تو را ديده بودم

کوچه‌هاي خراسان، تو را مي‌شناسند

نظرات کاربران: