انسانها اگر درهرموقعيتي قراربگيرند وگذشته خودرا فراموش نكننديك قهرمانند آفرين برشما اقاي احمد روزبه خداوند روزبروز برموفقيت شما بيافز ايد.پدرم تعريف ميكرد سال قحط سفيد با مهمد بوستاني براي كاربه آبادان وازآنجا به بندر شيوه عراق رفتيم روزي دوتومان (بيست ريال)حقوق ميگرفتيم يك چادردونفره داده بودند وهرشب يك چانه خمير ويك پيش خشك نخل به ما ميدادندخمير راروي حلبي ميپختيم وميخورديم همين خوراكمان بود تا فرداشب ويك چانه خمير ديگر.براي برگشتن ازآبادان تا بنار پياده آمديم نزديكيهاي صبح بود گفتيم گشنه هستيم نفري شش عدد خرما داشتيم دريك روستا دربين راه خرما ها راكه ميخورديم هسته آنرا كه پرت ميكرديم زنان حامله روستا ميدويدند وهسته خرما را ميمكيدند واقعا مردم گشنه بودند وپدران ما چقدر زحمت كشيدند خدايشان رحمتشان كند.