با سلام. قضييه غيسوند را بنده نيز به خاطر دارم. آن موقع حدود10 تا11 سال داشتم. يک صحنه را هيچ وقت فراموش نمي کنم و آن مربوط به برداشتن سنگ بسيار بزرگي توسط جناب محمد غلامي بود که آن را از پشت تور دروازبه جنوبي زمين برداشت و پس از حمل 4 تا5 ثانيه اي ،آن را مجددا به زمين انداخت. يادش به خير

«بسمه تعالي»

با سلام؛

شهيدان هميشه زنده اند. خداوند بهترين پاداش را به شهيد زاهدي داد.

مثل اينکه قديم ها جنگ و دعوا جزئي از فوتبال بوده.

اما هميشه دور هم بودند و فوتبالش زبانزد بود و ... .

با تشکر.

سلام،اسم سرمربي راننوشته ايد!

يادش بخيرچه روزي بود بازي بنار وعيسوندمن هم جز تماشاگران بودم اين سو وآن سوي زمين فرارميكرديم يادم است لحظه اي كه يك تماشاگر عيسوندي صندلي رابسوي سر حبيب رضايي پرتاب كرد ولي حبيب شانس آوردتوسرش نخوردوحسين حسنپور با يك سنگ سرهشت نفر از آنه را شكست بعد به بيابان فراركرديم تا به ماشين رسيديم يادم هست خيلي راه كه با ماشين آمديم با مينيبوس يك ماشين سواري اشاره كرد وما شين ما ايستاد امراله ابراهيمي آمد بالا گفت شلوارمن پيش كي اشتباهي رفته كه همه نگاه كردند بعدمعلوم شد محمدتقي باقري اشتباهي شلوار امراله را پوشيده وشلوار او پيش امراله بود خلاصه يك روز پر خاطره اي بود.