پند استاد
نوجواني باهوش تمام کتاب‌هاي استادش را آموخته و چشم بسته آنها را براي ديگر شاگردان مي‌خواند.
استادش به او گفت؛ به يک شرط مي‌گذارم در امر آموزش دادن مرا کمک کني. شاگرد پرسيد چه امري؟
استاد کفت: آموزش بده اما نصيحت مکن.
شاگرد گفت: چرا نصيحت نکنم؟
استاد پير گفت: دانش در کتاب هست اما پند آموزي احتياج به تجربه و زمان دارد که تو آن را نداري خرد نتيجه باروري دانش و تجربه است.
شاگرد گفت: درس بزرگي به من آموختيد سعي مي‌کنم امر شما را انجام دهم.
گفته مي‌شود سال‌ها گذشت و تا استاد زنده بود آن شاگرد ، کسي را اندرز نمي‌داد.
ارد بزرگ انديشمند نامدار کشورمان مي‌گويد: سرايش يک بيت درست از زندگي، نياز به سفري، هفتاد ساله دارد.