بسمه الله الرحمن الرحيم

با سلام خدمت همه

اسفنديار که فراموش شدني نيست و به همه کساني که آن شب به هرنوعي احساس مسئوليت کرده و به ياري مردم شتافتند و درحد خود زحمتي را از روي دوش مردم برداشتند.

با اين حال دلم براي آن موقع تنگ مي شود شايد شايد اشتراک احساسي است که با تمام انسانها در مورد گذشته وخاطرات دارم وصاحب در اوج آن را سروده که:هرچه از عمر گذشت يادش به نيکي مي کنند-چهره امروز در آيينه فردا خوش است.

باور کنيد براي مردمي که آن موقع بودند و طبق قانون طبيعت ديگه نيستندو براي مردمي که ديدارشون ديگه کم شده

اما به هر حال خاطراتش زيباست کساني که به هر وسيله موفق شدند تصوير سوت و يا هراسنادي از آن واقعه داشته باشند بايد لطف کنند و براي آيندگان حفظش کنند و البته خودمون را هم از تماشاي گاه و بي گاهش محروم نفرمايند.

موفق باشيد