به گزارش فرهنگ نيوز، سکوت را زن شکست، طاقت نياورد. فضاي خانه انگار بر سينه اش سنگيني مي کرد. گفت: «تا کي مي خواهي بنشيني و فکر کني؟ خب گناه که نکرديم! هر سال مي توانستيم، امسال ديگر نمي توانيم، ان شاءاللّه سال بعد، از خودشان بخواه تا دوباره دستمان را بگيرند و ما خيمه ي عزايشان را بر پا کنيم.