بسم الله الرحمن الرحیم               

باسلام به امام زمان ونایب برحقش امام امت وصیت نامه خودراشروع می کنم وراز دلم راعیان می کنم.من درخانه ای مستضعف دیده به جهان گشودم ودرسن شش سالگی بارفتن به مدرسه تاکلاس پنجم رادردبستان روستا به سربردم ومن درهمان اوایل انقلاب درآن روزهایی که صدام کافر باکمک ازاربابان خود به خاک اسلامی ما حمله ور شد من عشقی عجیب رادردل خود احساس می کردم وتااینکه برآن شدم تابه جبهه بروم تابلکه بتوانم دین خودرا نسبت به انقلابم اداکنم وباکاروانی ازشیرمردان به جبهه رفتم تابلکه بتوانم من هم دراین جهادمقدس سودی برده باشم.وامادرآخرچندکلامی باپدرم ومادرم،واما ای مادرم که درپای من زحمت زیادکشیدی ومرا ازکودکی خردسال به نوجوانی برومند تربیت کردی ازتو می خواهم که حالا که فرزندت رادر راه خدا فرستاده ای همچون مادر علی اکبرصبرداشته باشی ونگران نباشی،واماتوای پدربزرگوارم من ازتو می خواهم که همانطور حسین وار جوان خود را به جبهه فرستادی اکنون هم صبرداشته باش وگریه به دل راه مده ان شاء الله که به دست پرتوان این فرزندان برومند این مرزوبوم دست هرتجاوزگری راازاین کشورکوتاه کنیم.واما ای برادرم وبرادران همانطورکه من تفنگ افتاده برزمین رزمنده ای رابرداشتم تابتوانم سینه دشمنی راموردخشم خود قراردهم توهم نگذار که تفنگ من برزمین افتد، وتوای خواهرم وخواهران ایرانیم شماهم همانطورکه دراین انقلاب همیشه خودتان رامسؤول وسهیم بوده اید هم اکنون هم باحجاب خودت که درواقع مشتی محکم بردهان تمام یاوه گران است،این سلاح بزرگ خویش راحفظ کن تادشمنان اسلام وحشت زده تر بشوند."والسلام

به امیدپیروزی رزمندگان اسلام