این مقاله درهفته نامه ی اتحاد جنوب شماره ی 581 به چاپ رسید و پس از ارائه دروبسایت آن هفته نامه، دروبسایت زیارتی هانیز منعکس شد. نظر به این که این نوشته به گونه ای به تاریخ روستای بنار نیز ارتباط پیدامی کند ، آن را دروبلاگ بنار انه قرارمی دهیم:
عبدالعلی خان زیارتی فرزند اردشیر یکی از نام داران خطه دلاور خیز دشتستان در دوران نادر شاه افشار است و در همین حال تنها دشتستانی شناخته شده است که تاریخ او را به عنوان سردار یکی از پادشاهان ایران یاد می کند . عبدالعلی خان کدخدای روستای زیارت برازجان در اواخر دوران صفویه بر قسمت اعظم دشتستان از جمله زیارت ـ کلل ـ بنار آبشیرین ـ صفی آبادـ جیمه ـ جرافی ـ خرکاه ـ نارستان ـ باغ تاج و در دوران نادرشاه افشار تمام منطقه بلوکات بوسکان و بوشکان و خشت به او واگذار و بر تمامی این نواحی حکمرانی می کرد. حکم ولایت او در سال 1136 هجری قمری نادرشاه به او عطا می کند. این حکم بر روی پوست شغال نوشته شده بود و فرزندان و نوادگانش محمد علی خان ـ حاج غلامرضا خان ـ محمد حسین خان ـ رضا خان ـ حاج حسین خان ـ محمد علی خان و در نهایت محمد حسین خان پدر خدا کرم عضدی که هم اکنون در قید حیات می باشد و در روستای زیارت زندگی می کند از آن حراست می کردند. در دوران حکومت احمد خان انگالی بر نواحی زیارت 1318 شمسی این سند را احمد خان از محمد حسین خان می گیرد و به او می گوید برای زنده کردن املاک جدتان عبدالعلی خان نزد حاکم فارس می روم تا املاک موروثی را به شما پس بدهند. سند را از او می گیرد و عازم شیراز می شود. بعد از مراجعت از شیراز می گوید حاکم شیراز گفته است که مدت اعتبار این سند گذشته و اعتباری ندارد. محمد حسین خان می گوید بنابراین اصل سند را به من پس بدهید و احمد خان می گوید سند در یک آتش سوزی از بین رفته است. در دوران نادرشاه اعراب نجد و عمان به سرحدات ایران در جنوب حملات ایزایی فراوانی داشتند. نادرشاه برای سرکوبی و قلع و قمع حملات آن ها به عبدالعلی خان زیارتی فرمان فرماندهی سپاه ایران را در جنوب فارس صادر می کند و این دلاور دشتستانی با سپاهی مرکب از نیروهای اعزامی نادرشاه و دلاور مردان دشتستانی با کشتی های بسیار عازم عربستان و عمانات می شود و متجاوزین به خاک ایران را در تمامی این نواحی سرکوب و سرکردگان آن ها ( آن ها) را دستگیر و به ایران می آورد و گزارش پیروزی سپاه ایران و دستگیری فرماندهان دشمن را به نادر می دهد، نادرشاه فرمان می دهد اسرا را در مناطق جنوب اسکان دهد و عبدالعلی خان فرمان را اجرا می کند که هم اکنون نوادگان آن ها در نواحی زیارت پراکنده هستند. بعد از این فتح شایان، عبدالعلی خان به عنوان یکی از فرماندهان سپاه نادر در می آید. 1136 هجری قمری و در جنگ های نادر در هندوستان و عراق و بصره شجاعت های بسیار از خود نشان می دهد و نادرشاه حکومت فارس بزرگ را به او واگذار می کند، می گویند این حکم بر روی پوست آهو نوشته شده که متاسفانه تا امروز اثری از آن به دست نیامده است. فارس بزرگ شامل استان های کنونی فارس ـ بوشهر ـ بندرعباس و کوه کهیلویه و بویر احمد بود و یکی از پهناورترین ایالات ایران بود. عبدالعلی خان برای عمران و آبادانی منطقه زیارت مجاهدات فراوان نمود از آن جمله دستور داد سدی بزرگ بر روی رودخانه دالکی حوالی روستای دهقاید احداث کنند. این سد بزرگ تمام زمین های روستاهای دهقاید ـ کلل ـ زیارت ـ بنار آب شیرین ـ جیمه و جرافی و صفی آباد را مشروب می کرد و آثار آن بعد از گذشت چند قرن باقی می باشد. این سد در زمین های خره گاه و مغرب تل خندق یعنی ابتدای شهر تاریخی ایلامیان و محلی که گفته می شود و سپاهیان ایلامی در آن جا مستقر بوده اند ساخته شده است. عبدالعلی خان در دوران نادرشاه بارها مورد تشویق قرار می گیرد و صله های فراوان به او اهدا می گردد. بعد از کشته شدن نادرشاه نتوانستند وحدت و یکپارچگی ایران را حفظ کنند و از آن جمله صالح خان افشار، یکی از جانشینان نادر از در مخالفت با عبدالعلی درآمد و او را زیر فشار قرار داد تا صله های اهدایی نادرشاه را پس بدهد. عبدالعلی خان هر چند از در مسالمت وارد شد صالح افشار نپذیرفت و عبدالعلی خان در فارس علم استقلال را بلند کرد و به نام خود سکه زد و بر روی سکه خود نوشت:
می کنم دیوانگی تا بر سرم غوغا شود
سکه بر زر می زنم تا نادری پیدا شود
با ظهور کریم خان زند در شیراز و قلع و قمع طرفداران نادرشاه روابط او با عبدالعلی خان تیره گشت و کریم خان که از پا گرفتن قدرتی بزرگ همچون عبدالعلی خان در مرکز حکومتش هراس داشت دستور کشتن او را صادر و عبدالعلی خان را مسموم می کند و به عمر این سردار بزرگ خاتمه می دهد. بعد از کشته شدن عبدالعلی املاک او به تصرف دیگران درآمده از آن جمله روستای زیارت وتوابع آن به مدت 14 سال در اختیار میرزا حسین خان برازجانی و غضنفرالسلطنه و بعد از آن ها میرزا علی خان برازجانی و فرزندش آقا خان به مدت 29 سال درآمد و بر آن جا حکومت کردند و سرانجام در سال 1305 شمسی برابر با 1345 هجری قمری درگیری شدیدی بین اهالی زیارت و آقا خان روی می دهد که عده ای از اهالی زیارت و آقا خان کشته می شوند. بعد از آن احمد خان انگالی زیارت و حومه را ضمیمه انگالی می کند و بدین سان دستاوردهای عبدالعلی خان زیارتی بر باد می رود. مزار این سردار بزرگ دشتستانی و پدرش در حافظیه شیراز است.
