ابراهیم زمانی (فرزند حسنعلی)  

سه ساعت از نیمه ی شب گذ شته ،گرمای تن تبدارم مانع از ادامه ی خوابم شده ،قولی را که درپی تماس تلفنی آقای شجاعی به ایشان دادم ،به یاد می آورم ،قلم بر می گیرم وروزشماررا برگ می زنم ، به دنبال صفحه ای برای نوشتن چند خط ،در زیر اولین صفحه ای که انتخاب می کنم،  نوشته شده:                                                                                                     

"بنفشه د وش به گل گفت وخوش نشانی داد 

   که تاب من به جهان طره   فلا نی داد              

  دلم خزانه اسرار بود و دست   قضا

درش ببست و کلیدش به دلستانی داد» 

خدایا چه شده است؟ انگارهمه چیز دست به دست هم داده تا پریشان حالیم دوصدچندان شود.درهمان حال به یاد خاطره ای ازشهید"رضا رجبی "افتادم که می گفت :"پس از رهایی ازسال هااسارت درزندان رژیم عراق ،درجه ای (احتمالا سرگردی)بهم دادند.مدتهاشادمان ازدرجه ومنصب به هنگام راه رفتن به شانه های چپ وراست خودنگاه می کردم واحساس غروروشعف داشتم،دست برقضا روزی گذرم به ستاد مشترک افتاد.درابتدا سینه جلودادم وسررابالا گرفتم،اماخداراشکرچیزی نگذشت دیدم کمترین درجه،درجه من است وآنجابیشترشان درجه ی سرهنگی به بالادارند،آهسته دست برپاگون بردم ودرجه رابه جیب سپردم." ای پناه بی پناهان وای خالق هردوجهان،آنگاه که دراولین روز ماه بهمن 1339هجری شمسی چشمم رابه خوان کرمت گشودی تا شکرگزار وجود نانی باشم که باعرق جبین ودستان پینه بسته ی پدر واراده ی آهنین مادربرسرسفره امان درخانه ای گلی درروستای بنارآبشیرین گذاشته شده است،امروزرانمی توانستم تجسم کنم،حتی وقتی ابراهیم صدایم کردندوخواستند تا آن بت شکن رابشناسم که چگونه ازخودوهمه چیزگذشت تاتوراازدست ندهدو وقتی که تحصیلات ابتدایی رادردبستان روستای زادگاهم ودوران راهنمایی رادرمدرسه ی دانش شهربرازجان ومتوسطه رادرهنرستان حاج جاسم بوشهری دربوشهروهمچنین کاردانی رادررشته برق وکارشناسی رادررشته حسابداری دردانشگاه شهید عباسپورتهران وکارشناسی ارشدرادررشته مدیریت اجرایی در موسسه آموزش مدیریت کرج سپری کردم، تا بیاموزم که توراآن طورکه هستی بیابم، امادرخواب خوش فرو رفته وازکاروان جامانده ام واکنون که دوستانی کمرهمت بسته اند تادرطاقچه تاریخ وجغرافیا، غبارازچهره زادگاهم بزدایند وراه پیشرفت وتعالی رابپیمایند، ازحقیرخواسته اند یاریگرشان باشم، آی،آی،...آهسته ،آهسته، بازهم به جاده خاکی زدی. دست نگهدار، فراموش نکن که به قول آن فرهیخته: "ای مومنل موقی عمل ایمون حساوه"(دشتستونی،کمالی)"

مانده ام که چه بنویسم. اجازه می خواهم به همین چندخط بسنده کرده وقول دهم که ازهیچ کوششی دریغ نخواهم کرد، پس ضمن سپاس ازخدای لایزال، آرزوی موفقیت شما رادارم.

سمت ها: مسئول اداره برق آب پخش سال 67الی 70- مسئول اداره برق سعدآباد سال 70-71    . مدیر امورتدارکات وقراردادها(امور بازرگانی)اداره کل برق استان بوشهراز سال85 تا کنون ./ابراهیم زمانی