سفارش تبلیغ
صبا ویژن

پراکنده ها   22

نفرین کردن

نفرین سابقه ای طولانی در فرهنگ ایرانی و اسلامی دارد . همه ی ما جریان مباهله در صدر اسلام را شنیده ایم . در زندگی روزمرّه نیز ، نفرین بیشتر از زبان مادران جاری می شود . بسیاری از نفرین ها ، از ته دل نیست و طبق عادت است . نمونه ای از این گونه نفرین ها ، نفرین مادری به فرزندش است .  گاهی کسی برای نابودی و شکست دیگری ، از ته دل و به تکرار نفرین می کند . مردم معتقدند که نفرین می گیرد و به واقعیت می پیوندد به همین دلیل ، از نفرین می ترسند . نفرین کردن از حالات شخصی ، به اجتماعی نیز تبدیل می شود . نمونه ی آن بسیاری از شعار های سیاسی است . برای نمونه وقتی که مردم ایران شعار مرگ بر صدام را می گفتند ، نفرینی بود که به صورت جمعی بیان می شد . در کتب گذشتگان ما ، نمونه هایی از نفرین کردن ثبت است . به عنوان مثال :

پس از شهادت سیاوش به دستور افراسیاب ، فرنگیس مادر سیاوش که خود دختر افراسیاب ، پادشاه توران بود  ، گیسوی بلندش را :

برید و به گیسو میان را ببست

به ناخن گل ارغوان را بخست

به آواز برجان افراسیاب

همی کرد نفرین همی ریخت آب

شاهنامه فردوسی جلد دوم صفحه ی 206   

 و هنگامی که قاصدی از طرف افراسیاب نزد خسرو ، فرزند سیاوش  می آید ، خسرو می گوید :

پدر کشته را شاه گیتی مخوان

کنون کز سیاوش نماند استخوان

همان مادرم را ز پرده به راه

کشیدی و گشتی چنین کینه خواه

مرا نوز نازاده از مادرم

همی آتش افروختی بر سرم

هر آنکس که بد پیش درگاه تو

بنفرید بر جان بدخواه تو

شاهنامه فردوسی جلد چهارم صفحه ی 56

یکی از نمونه های نفرین در بنار این است که می گفتند : «  الهی نتاجش ورافتد » یعنی نسلش مقطوع شود که این مورد را نیز در شاهنامه می خوانیم  :

مبیناد چشم کس این روزگار

زمین باد بی تخم اسفندیار

شاهنامه فردوسی جلد پنجم صفحه ی 9





تاریخ : پنج شنبه 94/12/27 | 6:24 صبح | نویسنده : بنارانه | نظرات ()
.: Web Themes By Akj :.