للک اي پت پتي بي باز خش بي

بسمع تعالي

با سلام و خسته نباشيد

از خانم قاسمي کمال تشکر را بخاطر اداره کردن و قبول مسؤليت اين قسمت دارم.

نظر بنده هم تا حدودي همانند نظر جناب حاج الله کرم است.

چون غذاهاي محلي بسياري وجود دارند که هنوز از آنها نامي برده نشده است و اين يکي از غذاهاي بسيار پُر طرفدار مردم ايران از قديم تا به امروز است؛ و اين غذا را شايد بتوان در قسمتهاي پاياني اين قسمت جاي داد!
با سپاس فراوان از شما

سلام. اگه منظور خانم قاسمي اوبانگون بوده اين حقير اشتباه کرده ام. ضمنا بهتر بود در قسمت غذاهاي محلي به جاي خورشت بادمجان، به همان اوبانگون خودمان اشاره مي شد. به هرحال از زحمتهايتان تشکر مي کنم

ضمن تشکر از خانم قاسمي که بسياز زحمت مي کشند. بنظر مي رسد که خورشت بادمجان را نمي توان غذاي محلي تلقي کرد چرا که فکر کنم در حال حاضر در اقصي نقاط کشور طبخ مي گردد به عبارت ديگر مي توان گفت که نوعي غذاي ملي است. مجددا از شما و مسئول وبلاگ تشکر مي کنم

دستتان دردنكند ياد پسينل كه زنل مينشسن تو فده وبادنگون پوست ميكندن ما هم پوست بادنگون را ميخرديم وسي شوم اوبادنگون وللك تو يه سيني همه دور هم بادست ميخرديم چه كيفي داشت وچه مزه اي هرخونه كه شام ابگوشت داشت بوي ان تا ده خونه ميرفت حالا تمام خونه ها آبگوشت درست ميكنندبوش توآشپزخونه خودشون هم نمياد.همش ياد قديم